9.Bölüm|Final

814 115 30
                                    

Jeongguk mektubu aldıktan sonra da sürek bir şekilde ormana gidip Jimin'i aramaya devam etti, çünkü yerinde duramıyor, bir an önce ona ulaşmak istiyordu.

O gün yine ormanda Jimin'i ilk gördüğümde yerde yüzünde onun küçük sarı battaniyesiyle uyukluyordu.

"Ggukie."

Jimin'in sesini duydu, bir rüya gibi geldi ona, sadece gülümsedi yarı uyur yarı uyanık bir halde. 

Tekrar seslendi Jimin.

"Ggukie, uyan."

Bu sefer gerçekten rüyada olduğunu düşündü.

"Uyanırsam seni duyamam." diye mırıldandı yüzündeki battaniye yavaşça yüzünden çekilirken.

Battaniyenin gidişiyle gözlerini zor da olsa araladı, parlak güneş gözlerini acıtıyordu.

"Ggukie, buradayım ben." dedi Jimin "Sana geldim."

Gözlerini kapatıp tekrar açtı, Jeongguk. Bu sefer daha net görebiliyordu. Her gün özlediği, özlediği için günlerce ağladığı yüz tam karşısındaydı. Tepesinde dikilmiş o güzel gözleriyle gülümseyerek ona bakıyordu.

"Jimin?" dedi şaşkınlıkla.

"Buradayım, beni çok bekledin değil mi? Özür dilerim, geç kaldım."

Jeongguk oturup yüzünü iyice inceledi, Jimin'di işte, onun güzeller güzeli perisiydi. Ona gelmişti.

"Jimin sen... Sen gerçekten Jimin misin?" diye sordu, hâlâ şaşkındı. Çünkü Jimin karşısında bir insan olarak duruyordu. Elini uzatıp yüzüne dokundu, gerçekti. Jimin gülümseyerek yüzünü avcuna yasladı.

Gözleri, burnu, saçları... her şeyi Jimin'di ama o... Bir insan boyutundaydı ve kanatları da yoktu.

"Nasıl?" Nasıl mümkün olabilir?" Diye sordu. Gözleri dolu doluydu.

"Sen bir dilek tuttun," dedi Jimin "Ve ben de o dileği gerçekleştirdim." gülümsüyordu usulca yaklaşıp alnını alnına yasladı. "Senin için geldim."

Henüz bir periyken yaptığı gibi burnunu öptü Jeongguk'un.

"Periler hayata sadece bir insanın tek dileğini yerine getirmek için gelirler, ben de senin dileğini gerçekleştirdim. Senin dileğin bendim, kendimi sana getirdim Jeongguk."

Jeongguk duyduğuna inanmakta güçlük çekiyordu, gözleri öyle dolmuştu ki Jimin'i bulanık görüyordu. Bu yüzden gözlerini kırpıştırıp birkaç damla gözyaşını serbest bıraktı.

"Zor bir dilekti, gerçekleştirmek çok zor oldu ama..." gülümseyerek gözyaşlarını sildi "ama seni çok özledim."

Bu sefer dudaklarını hafifçe Jeongguk'un dudaklarına bastırdı.

***
BİTTİ... Kısacık oldu biliyorum ama bir uyarlama olduğundan dolayı böyle... Bir sonraki ficte görüşene kadar  şimdilik hoşça kalın ve kendinize iyi bakın.


THE FAİRY | JİKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin