Gece gece ümitsiz ve kafası iyibir şekilde hayal ediyordum onu
Çok hızlı bir şekilde hayatımı film şeridi gibi gözümün önünden geçiri verdim. Meğersem o benim hayatımdan hiç kopmamış ama hiçte var olmamışsın anlıyorumki sevmemişti beni ben ise kopamamış varlığını benimsetememiştim sevmiştim ama sevilememiştim benimde suçum buymuş diye aklımdan geçiriyordum onu derken kapı çaldı ani bir ürkmeyle ayağa kalkıp
- bu saatte kim gelir
diye sordum kendime hızlı adımlarla kapıya ilerledim ve o küçük delikten kim olduğunu öğrenmek için baktım. Ve gördüğüme çok şaşırdım kapıdaki bay thomson 'dı. Bay thomson bizim evin yanında oturan yaşlı adamdı burda onu kimse sevmezdi. Çünkü çok gıcık ve huysuzdu ama tatlı biri aslında insanlar biraz düşünse ilgi verse herkes onun içini anlar derken kapıyı açtım
-buyrun bay thomson
Dedim oda
-acaba sizde kahve Varmı? diye sordu
ben şaşırdım. Bi insan bu saatte kahveyi napar diye düşündüm sonra
-var bay thomson ama bu saatte napıcaksınız ki.. dedim
O gülümsedi ben koşarak mutfağa gittim ve kahve getirdim ama istemedi.bana
-ben senden kahve istemedim kahve varmı diye sordum. dedi
Peki napmamı istiyosunuz diye sordum bana
-ben seninle oturup içmek istiyorum dedi Benimlemi.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sevmekmi,sevilmekmi
AcakHayaller bazen gerçek bazen ise sadece hayaldir... Bir mutsuzluk bütün hayallerini yıkabiliyor, aşkıda hayal yapabiliyor, segiyide.
