- جناب بیون، بنظر شما کار ایشون درست بود..؟! اینکه گذاشت شما برید..؟
+ اوم..خودتون چی فکر میکنید..؟ نباید جلومو میگرفت؟
- خیلی ها گفتن که دلیل اینکه جلوتون رو نگرفت اینه که عاشق واقعی جلوی رفتن و آزادی عشقش رو نمیگیره..
خصوصا اگه خسته و درمونده باشه..شاید جناب پارک هم مثل شما خستس و توان نگه داشتن یا مجادله نداره..بنظر شما این درسته..؟!
+ اگه بخوام راستشو بگم..درکش نمیکنم..نه چانیول و نه اون آدم هارو..
من هم خستم!
من هم مشکل دارم و گیج و درگیرم..
پس چجوری من پیشش موندم..؟!
قبول دارم که آدم ها، واکنش هاشون توی شرایط مختلف فرق داره اما باید یکاری میکرد..هرکاری..
- بله..حرفی دارید که به جناب پارک بزنید..؟!
+ چانیول..
صدامو میشنوی..؟!
میتونم حدس بزنم اگه الان اینجا بودی چی در جواب حرفام میگفتی؛
"بکهیون، تو میخوای بمونی اما آدم‌ها برای رفتن آفریده شدن..
پس من جلوت رو نمیگیرم..
اگه همین حالا بری اجازه میدم که ازم دور بشی همونطور که خدا به انسان اجازه خوردن میوه‌ی ممنوعه رو داد و حالا ببین بشر توی این سالهای تبعید چطور جهان رو لمس کرده!
ما اینجا خندیدیم
گریه کردیم
اشک ریختیم
سکوت کردیم
فریاد کشیدیم
خون ریختیم و
جای زخم های همدیگه رو بوسیدیم و
مهم تر از همه عشق ورزیدیم و یکم بیشتر زندگی کردیم..
اما نترس حنی زخم روی تنه ی درخت ها هم باز جوونه میزنه..
پس اگه میخوای بری برو!
شاید از بعد هرقدمی که تو برداری گلی روی زمین رشد کنه..
گلی که توی بهار تبدیل به قاصدک بشه و توی زمستون کاج های بلند و سبز، شاید بعد از رفتن تو پرستو ها از غمی که توی تن من میشینه به این شهر بیان و خبری از پرنده های زخمی با خودشون بیارن..
شاید دریا بعد از تو برای من گریه کنه و زمین از اشکش سیراب بشه..
شاید درخت ها بعد از تو به یادت حتی توی پاییز هم سبز بمونن..
بکهیون..آدم برای رفتن آفریده شد و جهان برای حک رد این رفتن تا ابد.."
اینارو میگفتی و بعد میرفتی بیرون..
آه کاش بتونم درکت کنم..
کاش بتونم بفهممت..
کاش دیر نشه..برای هردومون..
