ellie_bronte fikir için teşekkürler <33
Ne zamandır böyle şeyler yapmıyordum yapayım dedim.
Natasha Romanoff-Bucky Barnes
Yaş:16-17
Hikaye:Natasha ve Bucky'nin kızısın ve seni uzun zaman sonra buluyorlar.Ve aile olmaya çalışıyorsunuz.
Natasha'nın bakış açısından;
Yine aynı günlerden biri-yine bucky'yi görmek zorunda olduğum günlerden biri-.Hayır hayır,Bucky'den nefret etmiyorum.Bucky ile bir geçmişimiz var- vardı.Ki söylemem gerek ki o geçmişin tek güzel yanı..kızımız ve Bucky'di benim için.Ama sonrasında Hydra onu bizden koparıp aldı.Muhtemelen hatırlamayacağını düşündüğüm için Bucky'yi bu konu hakkında bir şey söylemedim.Hatta görevlerden başka bir konu bile konuşmadım. Sabah içimde kötü bir his ile yatağımdan kalktım.Aşağı indim.Sanki..sanki bir şey gelmek için bekliyor,kötü bir şey.
Bucky'nin bakış açısı;
Hatırlıyorum.Kızımızı hatırlıyorum.Yaşadıklarımızı hatırlıyorum.Ama bunu hiç bir zaman söyleyemedim Natasha'ya.
Natasha merdivenlerden inerken bana bir bakış attı-ki ne demek istiyor anlamadım-.
"Steve bu gün bir görev var mı?"
"Evet var Natasha."
"Ne peki?"biraz merak ile sordum.
"Bir kız var,Hydra'da yetişmiş.Ki hala Hydra'da.Kız 16-17 yaşında.İsmini veya soy adını bilmiyoruz.Tek bildiğimiz tehlikeli ve bizi öldürmek için can atıyor."
Hydra mı?Hydra da ki tek kız...tek kız Y/N idi.Başka bir kız asker almış olabilirler mi?Ya da bu kız Y/N mi?Hayır,hayır olamaz.
Ya olursa?
Hayır,olamaz.O öldü.
Ya ölmemişse?
Gözlerimin önünde öldü!
Ya da onu senden sakladılar?
Onu kurtarmazlardı!Çok büyük bir yara almıştı,kurtulamazdı!
O yarayı sen vermedin mi?
Hayır,Hayır!
"James?James!"
Natasha'nın bana seslenmesi ile düşüncelerimden koptum.
Natasha'nın bakış açısı;
"James?James!"
"Huh?"
"İyi misin?"
"He evet.Ne zaman gidiyoruz?"
"Biz gitmiyoruz,o bize geliyor."
Ne demekti şimdi bu?
"Ne demek bu?"
"Bizi öldürme amaçlı gelecek,bizde onu o zaman haklıyacağız."
"İyiymiş.Değil mi James?"
"Evet."
Bucky'de bi değişiklik var bugün ama anlayamadım.
Y/N'nin bakış açısı;
Uh,yine o his.Taze acı hissi.Her gün aynı şey.17 yıldır aynı şey.Alıştım artık.
"солдат! Время убивать!"
"Asker!Öldürme vakti!"
"кого я убью?"
"Kimi öldüreceğim?"
"мстители.Şimdi soru sormayı kes ve hemen yola koyul!"
"Yenilmezler."
"Emredersiniz."
Natasha'nın bakış açısı;
"Kız geldi."dedi Steve.
"Hadi bakalım."
Kızın geldiğine emin olduktan sonra dışarıya çıktık.Ben,Steve,Bucky,Tony,Wanda,Pietro ve Peter.Kız dışarıda yoktu.
"Kız yok."
"Belki biz dışarıya çıkarken o da içeriye girmiştir?"dedi Wanda.
"Ben bakıp geleyim"
Pietro hızlıca içeriye doğru koştu zaten 1 dakika sonra yeniden geldi.
"Yok."
"Beni mi arıyorsunuz?"
Hepimiz aynı anda kafamızı sesin geldiği yere döndürdük.Kızın maskesi olduğu için yüzünü pek göremedim.Ama gözleri..gözleri bir yerden tanıdık geliyordu.
"Evet aslında seni arıyorduk,küçük hanım."Tony alaycı bir şekilde konuştu.
"Tek bir görevim var."
"Neymiş o?"
"Avengers'ı öldürmek."
Bu kelimesinden sonra bize saldırmaya başladı.Fazlasıyla güçlü.7 kişiye birden tek başına kafa veriyor.
Etrafıma baktığımda,Steve'i yerde baygın ,Tony'yi göremiyordum,Bucky Steve'i uyandırmaya çalışırken Pietro'da kardeşine yardım ediyordu.Peter ve Kız teke tek kalmışlar..
Peter'ın bakış açısı;
"Sana zarar vermek istemiyorum!"dedim kıza.
"Uh merak etme sen bana zarar vermezsin."
Sözünü bitirdiği anda üstüme atladı.Omuzlarıma geçip kafama vurmaya başladı(Natasha'nın CW'deki hareketi var ya o).
Biraz sarsıldım ama geçti.Kızın elinde bir silah gördüm,oh hayır.Bana doğrultulmuş olan silahı gördüm.
"Son sözlerin neler?"
"Peki seninki?"
Y/N'nin bakış açısı;
"Peki seninki?" Şu Demir Adam gerizekalısının gelen sesi ile anında arkama baktım.Sonrasında zaten kafama gelen darbe ile her şey simsiyah oldu.
(1 kaç saat sonra)
Kafamı tutarak bir hücrede uyandım.Ah hayır,Avengers beni yakaladı.Bunun olacağını düşünmedim çünkü beklemiyordum böyle bir şey.Daha kendime gelemeden birinin geldiğini gördüm.
"Uyanmışsın."
"Gerçekten mi?Hiç haberim yoktu."
"İsmin ne?"
"Seni ilgilendirmez,Romanoff."
"Şu maskeyi çıkarda yüz yüze konuşalım."
"Kalp krizi falan geçirmeni istemem ,Romanoff."
"Nasıl yani?"
"Oh,Barnes ne demek istediğimi çok iyi anlıyor."
Gülerek kameraya baktım.Onun orda olduğunu biliyordum.
"Gerçekten maskemi çıkarmamı istiyor musun?"
"Yani evet."
Yavaşça maskemi çıkardım.İşte orda,o bakış.Hatırladı.Kaç yıldır unuttuğu kişiyi,beni hatırladı.
Natasha'nın bakış açısı;
Kalbim durdu gibi hissettim.Kaç yıldır unutamadığım kızımı bulmuştum.
"Y/N?"
"Ahh Anne,ne oldu şaşırdın mı?Merak etme geçer."
"Ne yaptılar sana?"
"Sana yapılanların 1000 katını,Anne."
Bu benim kızım değil,bu benim meleğim değil.
Hehe.Ne zamandır one shot yapmıyordum dimi.
Buna bir part 2 gelir benden söylemesi
