Pov.Akana
Kiedy skończyłam mówić i patrzałam ze łzami w oczach na Axela,który patrzył się przed siebie.Po chwili odwróciłam wzrok od białowłosego,a po moim policku poleciała łza której nawet nie wytarłam.Po jednej minucie spojrzałam się w stronę piłki,która leżała niedaleko koło mojej nogi.Cisza trwała by jeszcze długo ale przerwał ją głos Axela,który już nie siedział koło mnie tylko stał.
-Przepraszam cię ze na ciebie tak naskoczyłem ale nie mogłem zrozumieć dlaczego mi nie powiedziałaś o tym ze wyjeżdżasz.-Powiedział Axel i spojrzał się na mnie,a ja po chwili stałam koło niego i patrzyłam się na niego,i się odezwałam.
-Axel,ty nie musisz mnie przepraszać to ja powinnam cię przeprosić za to ze ci w tedy nie powiedziałam,a dlatego ze nie wiedziałam jak ci powiedzieć.-Powiedziałam,a Axel się na mnie patrzał z łzami w oczach,a ja po chwili się spytałam z uśmiechem na twarzy-To co między nami zgoda?
-Niech ci będzie. Między nami zgoda.-Powiedział i odwzajemnił uśmiech,a po chwili dodał-To co przyjaciele na zawsze?-Spytał się mnie.
-Tak przyjaciele na zawsze!-Krzyknęłam z uśmiechem i przytuliłam się do białowłosego chłopaka,a później się od niego odkleiłam,a brązowooki wybuchł śmiechem.
-Niby z czego ty się tak śmiejesz co?-Spytałam się z wyrzutem i po chwili sama zaczęłam się śmiać.
-Nie z niczego ważnego-Powiedział już ze spokojem w głosie,a ja sama się uspokoiłam.Po chwili coś zaczęłam mówić.
-To może ja się będę już iść.-Powiedziałam oznajmując Axelowi ze robi się ciemno,a po sekundzie dodałam-To co do zobaczenia jutro w szkole?-spytałam.
-Tak pora się zbierać -powiedział ze śmiechem i po chwili dodał-Do zobaczenia jutro w szkole-Od powiedział mi.Po pożegnaniu się z nim skierowałam się w stronę mojego domu.Kiedy wróciłam do domu zjadłam kolacje i po tym poszłam do swojego pokoju żeby się przebrać w piżamę,a gdy już byłam w piżamie położyłam się na łóżku i zasnęłam.
Pov.Axel
Kiedy Aki skończyła mówić i patrzała ze łzami w oczach na mnie,a ja patrzyłem się przed siebie.Po chwili odwróciła wzrok od de mnie,a po jej policku poleciała łza, której nawet nie wytarła.Po jednej minucie spojrzała się w stronę piłki,która leżała niedaleko koło jej nogi.Cisza trwała by jeszcze długo ale przerwałem ją ale już nie siedziałem koło niej tylko stałem.
-Przepraszam cię ze na ciebie tak naskoczyłem ale nie mogłem zrozumieć dlaczego mi nie powiedziałaś o tym ze wyjeżdżasz.-Powiedziałem i spojrzałem się na nią,a ona po chwili stała koło mnie i patrzyła się na mnie,i się odezwała.
-Axel,ty nie musisz mnie przepraszać to ja powinnam cię przeprosić za to ze ci w tedy nie powiedziałam,a dlatego ze nie wiedziałam jak ci powiedzieć.-Powiedziała,a ja się na nią patrzałem z łzami w oczach,a niebieskowłosa po chwili się spytała z uśmiechem na twarzy-To co między nami zgoda?
-Niech ci będzie. Między nami zgoda.-Powiedziałem i odwzajemniłem jej uśmiech,a po chwili dodałem-To co przyjaciele na zawsze?-Spytałem się jej.
-Tak przyjaciele na zawsze!-Krzyknęła z uśmiechem i przytuliła się do mnie,a później się ode mnie odkleiła,a ja wybuchłem śmiechem.
-Niby z czego ty się tak śmiejesz co?-Spytała się mnie z wyrzutem i po chwili sama zaczęła się śmiać.
-Z niczego ważnego-Powiedziałem już ze spokojem w głosie,a ona sama się uspokoiła.Po chwili coś zaczęła mówić.
-To może ja będę już iść.-Powiedziała oznajmując mi ze robi się ciemno,a po sekundzie dodała-To co do zobaczenia jutro w szkole?-spytała.
-Tak pora się zbierać -powiedziałem ze śmiechem i po chwili dodałem-Do zobaczenia jutro w szkole-Od powiedziałem jej.Po pożegnaniu się z nią skierowałem się w stronę mojego domu.Kiedy wróciłem do domu zjadłem kolacje i po tym poszedłem do swojego pokoju żeby się przebrać w piżamę,a gdy już byłem w piżamie położyłem się na łóżku i zasnąłem.
================================================================================================================================================================
Czy Aki przyjmie zaproszenie o dołączenie do klubu piłkarskiego?
CZYTASZ
Przyjaciółka z dzieciństwa || Inazuma Eleven
FantasyTa historia opowiada o parze przyjaciół,którzy znali się od dzieciństwa ale nie trwała krótko bo dziewczyna musiała się przeprowadzić na drugi koniec Japonii i zostawiając swojego najlepszego przyjaciela z nadzieją ze kiedyś się spotkają. ta dwójka...