(Unicode)
ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ရှေ့ကို ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ထိုင်လို့ စေ့စေ့ကြည့်လ်ိုက်သည်။ ရိပေါ်က မလုံမလဲဖြင့် ကုတ်အကျီကို ရင်ဘတ်တွေလုံအောင်ဆွဲစ်ိလို့ မျက်လွှာချပစ်သည်။
ရှောင်းကျန့်ကို ရိပေါ်မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲပါ။
နေ့လည်က ဂါဝန်ကိုတောင် ဖရိုဖရဲလုပ်နိုင်တဲ့ဘဲကြီးရှေ့မှာ က်ိုယ်က အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ဆိုတော့ စိတ်မလုံတာကြောင့်ပင်။
" နေကောင်းလား ဘေဘီ "
ရှောင်းကျန့်က သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ရိပေါ်ရဲ့ မေးကို မော့တင်၏။
" ဟင့်အင်း ! မကောင်းဘူး သေတော့မှာထင်တယ် "
ရိပေါ်ကခေါင်းခါပြကာ ရွဲ့ပြောလေတော့ ရှောင်းကျန့်ကရယ်သည်။
တကယ်ပါ ရှောင်းကျန့်နဲ့တွေ့ရတာ ရိပေါ်အတွက် သေချင်စိတ်တောင်ပေါက်သည်။
" နမိတ်မရှိ နမာမရှိတွေမပြောရဘူး ဘေဘီရဲ့ ။ ပါးစပ်စီးတတ်တယ်"
ဘေဘီဆိုသော နာမ်စားကြောင့် ရိပေါ်မှာ ကြက်သီး တစ်ဖြန်းဖြန်းထရသည်။
ဘာဘေဘီလဲ ! ဘောကိုဘေဘီ ! ဝမ်ရိပေါ်တို့ ဘေဘီမဟုတ်ကြောင်း ချွတ်ပြလိုက်ရ မကောင်းရှိတော့မည်။
အင်္ကျီကိုပြောတာပါ အင်္ကျီ အင်္ကျီ !
လောလောဆယ် အပေါ်ပိုင်းက ဘိုးတော်ရဲ့ ကုတ်အကျီဝတ်ထားသည်လေ။
" အခုက ဘယ်နေရာလဲ။ ကျွန်တော့်ကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးပါ "
ရိပေါ်က စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ဆဲနေပေမယ့် အပြင်ပန်းမှာတော့ အသနားခံလိုက်သည်။
" ဒီနေရာလား ? ကိုယ့်အိမ်လေ ။ သက်သက်မဲ့ခေါ်လာပြီးမှတော့ ပြန်ပို့ပေးစရာလား ဘေဘီရဲ့ "
ရိပေါ်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးနှစ်ချောင်းကိုပိုက်ကာထိုင်လို့ ရှောင်းကျန့်ကတော့ ဒူးတစ်ဖက်ထောက်လျက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားဆဲ။
အိမ်ကြီးကလည်း ဟိုတယ်ကြီးနှင့်တောင်တူသည်။ အလုပ်လုပ်နေကြသည့် တူညီဝတ်စုံတွေနဲ့ အိမ်အကူတွေကလည်း အများသား။
