ʙsᴅ x ʀᴇᴀᴅᴇʀ

#One shot# Akutagawa

Soft Aku ile karşınızdayımmmm

#21 yaşındayız ve port mafia da yönetici konumundayız .Bilgili ve güçlü olduğumuzdan dolayı Aku bize hep saygı duymuştu, ve her ne kadar itiraf edemese de bizimle olmak ona hic tatmadığı anne duygusunu hissettiriyordu#

Son savaşından sonra onunla ilgilenme görevi bana verilmişti. Kendisi kafasına aldığı bir darbe yüzünden sıklıkla hafıza kaybı yaşayıp duruyordu. Neredeyse çatal bıçak kullanmaktan bile aciz hale gelmisti. Geçici bir süreliğine tabiki.

Ama işin güzel yanı , bu onunla aynı evde kalacağım anlamına geliyordu.

Başta her ne kadar kabul etmek istemesemde aşkıma yenik düşüp kabul etmiştim . Bir süre boyunca hiç bir göreve katılmayacaktım.

Mutfaktan gelen sesle irkildim. Koşarak gittiğimde ise yerde düşmüş tava ve yanında onu gördüm. Gözlerini masumca bana dikti.

"Acıktım"

Hafifçe gülümsedim.

"Ah peki sen içeri geç ben hemen hallederim"

Açıkçası duruma üzülsem mi mutlu mu olsam bilemiyordum. Sonuçta onunla olmak her şekilde çok güzel.

Elime aldığım tepsiyle yanına geldim .

"Hepsini bitirmen gerekicek"
Hafifçe lafa salladı.

Yarısına geldiğinde ayağı kalktı.

"Doydum"

Hayır olmaz yoksa iyileşmen gecirikir demeye çalıştım fakat elinin tersiyle beni itti. Tıpkı küçük bir çocuk gibiydi.

"En azından yanında durmama izin ver "

"Sen kimsin?"

Yanına yaklaşıp yavaşça boynuna sarıldım. O ise çok hissiz ve tepkisizdi.

"Seni çok seven birisi"

"Neden?"
Dedi o gri gözlerini bana dikerek.

"Aslında bir çok sebebi var fakat bu önemli değil."

Anlamsızca bana bakarken sessizliği böldüm.

"Saçların çok yağlı... Ne zamandır banyo yapmıyorsun sen"

"Hiç bi fikrim yok... Aslına bakarsan nasıl yapılır onu bile bilmiyorum"

"Yardımcı olayım mı ? "

"Peki"

Banyoya gittiğimiz zaman kıyafetleriyle küvetin içine oturdu.

"Kıyafetlerini çıkarman gerek "

Suratıma anlamsız bi ifadeyle baktı.

"Ya da herneyse kalsın, zaten saçını yıkasam yeterli"

Diyerek hafifçe saçına şampuanı sürdüm ve ovmaya başladım. Daha sonrada yavaşça suyu döktüm. O sessizliği bozdu.

"Peki ben seni seviyor muydum?"

"Hiç bir zaman söylemedin... Fakat gözlerine her baktığımda-"

"Öyleyse seviyorum"

Diyerek lafımı böldü. Onu bu halde görmek çok güzeldi, hafıza kaybı yüzünden tüm öfkesini unutuyor ve daha masum,savunmasız biri oluyordu.

Yavaşça ıslak saçlarını yüzünden çekip alnından öptüm .

YD: sonda daha etkileyici bir kelime desem daha hoş biterdi sanırım ama bu şekilde de çok soft oldum nedense