Eg blei litt skremt, men når du kom bort gidde du meg ein klem. Så haldt du meg på skuldrene og såg meg inn i auga. Eg er sikker på at hjarta mitt hoppa over eit slag. Du sat hovudet på skakke og sa ''Kva er det? Kvifor gråtar du?'' eg kjente tårene begynte å renne. Eg slo blikket ned, og sa ''Du har vell ikkje tenkt å flytta frå meg har du vel?'' Han såg forvirra på meg og sa ''Sjølvsagt ikkje. Da ville eg aldri ha gjort.'' Hadde han verkelig sagt da? Ja da hadde han. Eg kjente at hjarta smelta.
Eg såg spørjande på han og spurte ''Kva va da du ville fortelja meg?'' Han såg på meg og smilte ''Eg ville fortelja deg at eg likar deg.'' Han stoppa opp litt og sa ''Nei eg likar deg ikkje, eg elskar deg'' glimtet i auga hans når han sa da såg akkurat ut som stjernene på himmelen. Han snudde litt på hovudet, og stjernene på himmelen lyste opp ansiktet hans. Da va magisk.
Eg såg han inn i auga og kviskra ''Eg elskar deg og'' Vi smilte til kvarandre. Før eg visste ordet av da enda da med eit kyss. Da va helt fantastisk. Da va som om eit lite eletriskt støt, for gjennom kroppen min i det augeblikket leppene våre møttes. Da føltes som om me va dei einaste personane i heila verda. Da føltes som om det varte i ein helt fantastisk evighet, men kunne ikkje ha vart i meir enn eit minutt. Etterpå la vi oss på ryggen ,såg opp på stjernene, slappa av, og var lykkelige.
