Hayırdır koçum BxB

6

    Gerçekler  acıdır,insanı en çok onlar üzer bazense en çok onlar mutlu eder.

Gerçekler bana göre acıydı.Çünkü beni en çok üzen hep gerçekler olmuştu.İlk yıkılışım ailemin beni sadece hayati ihtiyaçlarını karşılamaları gereken biri gibi görmeye başlamaları oldu.

       Hem kızlardan hem de erkeklerden hoşlandığımı 7. Sınıfta fark ettim.Bunu hayatımda en çok güvendiğim insanla,yani abimle paylaştım abim o zamanlar 17 yaşlarındaydı.Beni yargılamadı olduğum gibi kabullendi ve annem ve babam da dahil olmak üzere kimseyle paylaşmamam gerektiğini söyledi.Dinlemedim...

        Bir süre sonra bunu canımdan çok sevdiğim annemle paylaşmak istedim.Sonuçta o da abim gibi beni seviyordu o zamanlar bana göre abim beni yargılamadıysa o da yargılamazdı

                                                                                     flasback

      Heyecanla mutfakta babam gelmeden yemekleri yetiştirmeye çalışan anneme baktım. 

-Anne 

-Ne oldu ne bu heyecan 

-Ben sana bir şey söyleyeceğim

Annem kaşlarını çattı,baştan aşağı süzdü beni

-Ne oldu ne yaptın gene

derin bir nefes alıp tek seferde söyledim

-Ben erkeklerden hoşlanıyorum

   Dehşetle yüzüme baktı sanki karşısında ben değil nefret ettiği biri vardı.O anda yanağıma gelen tokatla yere düştüm.

 Korkuyla mırıldandım 

-Anne

 Annem bağırmaya başladı

-Sus!Sakın sakın anne deme bana hastalıklısın sen

-Anne ne diyorsun seni üzecek bir şey mi yaptım özür dilerim

         Korkmuştum beni korkutan annemin kızgınlığı değil bana olan nefret dolu bakışlarıydı.

Sesleri duymuş olacak ki abim koşarak geldi mutfağa

-Anne ne oluyor

-Al şu hastalıklıyı gözüm görmesin!

 flasback and

    Sonrasında annem bunları babama anlatmış babam beni saatlerce dövmüştü.O güne kadar ailemin bu kadar nefret dolu olacağı gelmemişti aklıma.

   Sonrasında babam beni evden göndermek istedi,abim eğer o gidecekse bende giderim dediğinde vazgeçmek zorunda kaldı bu karardan fakat benimle iletişimlerini tamamen kesmiş durumdalardı evde bir tek benimle konuşan kişi abimdi

  Taki 9. Sınıf yaz tatiline kadar.Abim arkadaşlarıyla dışarıdayken kaza geçirip öldüğünde hayatım tepe taklak olmuştu.Abim hatrına bana fiziksel zarar vermeyen ailem abimin ölümüyle ona da başlamıştı.Annem ve babam en küçük hareketimde hata aramaya başlayarak hayatımı iyice batırmıştı.

    Ne para veriyor ne de eksiklerimi soruyorlardı.Bu durumdan rahatsız olarak 10. Sınıfta bir kafede garsonluk yapmaya başladım orada yeni insanlarla tanıştım orada tanıştığım insanların beni mutlu ettiğini fark edince daha da motive olmuş en azından kendimi sevmeye başlamıştım.

  11.Sınıftayken  bir gün kefeden eve geldiğimde annem açtı kapıyı yavaşça çekildi geçmem için ayakkabımı çıkarırken yanıma geldi

-Gidiyorsun

-Ne gitmesi anne nereye gideyim 17 yaşımdayım

-Dedenlerden kalan eve 

dedi ruhsuzca ,bir şey söylemeden odama gittim.Eşyalarım toplanmış bavula yerleştirilmişti

      Ondan sonraki sabah oradan ayrılmış ve yeni  hayatıma adım atmıştım

 -------------------

  Ama ben gene hata yaptım ve yeni tanıdığım birine,Oğuza hiç sorgulamadan güvendim

    Selamm çok özür dilerim uzun süredir yoktum biraz yankının geçmişini bilelim istedim ve böyle bir bölüm yazma kararı aldım.Ayrıca saçma oldu bölüm biraz.

Yankı 11. Sınıfta ailesinin ona sormadan aldığı kararla tek yaşamaya başladı ve 11. Sınıfın yarısındayken okul eve uzak olduğundan yeni evine yakın bir yerde ki okula alıyor kaydını hikayemiz de burada başlıyor zaten takıldığınız saçma gelen bir konu varsa buraya yazabilirsinizzz. 

27.04.2022

16.11