Takım Elbiseli Adamlar

441 58 5
                                    

Flashback
Yeji'den
Arkamdan bir el ile ağzım kapatılmıştı. Kafama siyah bir poşet geçirdiler. Klasik kaçırma olayı.

Fakat bu kadar saf biri değildim. Arabaya binmiştik çıkıntılı yerlerden gidiyorduk, bunu fark etmiştim çünkü araba çok fazla zıplıyordu.

Araba durduğunda bir eve geldik. Kapıyı sertçe çalan adama sinirden deliye dönmüştü. Nedenini bilmesemde sinirliydi.

Kapıyı yaşlı bir kadın açtı ses tonundan anlamıştım. Kadın korkmuştu titrek sesi ile adama soru sormuştu.

Yaşlı kadın:
B-buyrun? Nasıl yardımcı olabilirim?
Adam:
Çekil şuradan. Esir altındasın artık.

Kadını kenara çektiğini duymuştum. Daha sonra kadın ve beni salona götürdüler. Adam bana bir kaç soru sordu;

Adam:
İsmin ne?
Yeji:
Neden söyliyim ki sizin gibi aptal mıyım?
Adam:
Söyle dediysem söyle. Ayrıca planımız kusursuz seni kimse bulamaz.
Yeji:
Siz öyle sanın arkadaşlarım eminim yoldadır.

Adam şaşırmış olmalı ki cevap vermedi işte o an filmlerde olur gibi kapı kırmak istiyen biri kapıyı çok sertçe çalıyordu.

Adam beni tavan arasına sakladı. Daha sonra kadını kapıyı açmak için görevlendirdi. Kadının kapıyı açtığını duydum. Alt kattan sesler geliyordu daha sonra yukarı kata çıkmışlardı. Sanırım biri bilekliğimi bulmuştu.

Bunu susadığım söyliyerek yapmıştım. Adamlar o kadar aptaldılarki suyu kendileri getirmek yerine beni de yanında götürmüştü.

En sonunda tavan arasının kapısını açmışlardı.
Flashback sonu

Yuna'dan
Yeji'yi bulmuştuk. Ona sarıldıktan sonra buradan çıkmaya karar verdik ama yaşlı kadın aşağıdaydı. Özellikle şu siyah takım elbise giyen adamlar çok sıkıntıydı.

Yeji:
Arka da başka bir çıkış olabilir.

Yeji'nin fikriyle arka balkondan kaçtık hızlıca ön tarafa gittik ve arabaya bindik.

Felix:
Şimdi nereye gidicez.
Chan:
Artık şehre inmeliyiz, kutlamayı orada da yapsak olur.

Ryujin küçük sırıtışıyla:
Kutlama mı? Kutlama falan yapmıyacağız. Şehre vardığımızda, siz kendi yolunuza, biz kendi yolumuza.
Hyunjin:
En azından...
Chaeryeong :
Ryujin ne dediyse o.

Çocuklar kafasını sallamıştı, açıkçası beşimizde üzülüyordum. İyi çocuklardı ama ayrılık vakti gelmişti. Herkes sıkıcı hayatına geri dönsede belasız bir hayatlarımız olucaktı. Belki başka bir arınma gününde karşılaşırız kim bilir...

----------------------------------------

Final
Falan dermişim tabiki bu kadar kısa olmıcak. Bir ricam olucak alttaki yıldıza basmayı unutmayın. Hadi bb<3

arınma~itzy x skzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin