Sky Is Not The Limit [Book 1]

Chapter 5: Hospital

Chapter 5: Hospital 🏥

Gabbi's POV
After ng kiss kanina, dumiretso nakami sa airport. Flight nakasi namen. Nakatingin lang si Kristoff saken.

"Kiss?" Sabi niya nang paramg nagtaka.
"What?" Sabi ko agad.
"What is the meaning of that kiss?" Sabi niya nang nakatingin saken.
"Nothing. Just a perk of being shocked." Sabi ko naman sakanya. Tumango lang siya at dumiretso nakami sa eroplano. As usual, private plane.

"Woah!!!!" Sabi niya nang pasigaw.
"What?" Sabi ko nang parang nagtataka.
"Wala. Sinusubukan kolang baka magulat ka ulet." So para halikan ko siya ulet?! Ts. Tumawa nalang ako at natulog.

- - - -

Nandito nadaw kami sa Pilipinas. Nag good bye nako sakanila. Nag taxi nako pauwi ng bahay kasi pagod na talaga ako.

-----
Pumasok nako sa bahay at pagod talaga ako.
Nakahiga nako ngayon at parang ang sikip ng dibdib ko. Hanggang hindi nako makahinga. Tatayo sana ako para kunin yung gamot ko kaya lang hindi nako makatayo. May tumawag saken at kinapa kapa kolang yung phone. Nasagot konaman ito. Si Lester. Papunta daw siya sa bahay. Di ako nakasagot at parang di ko alam ang nangyari.

-----
Nagising ako sa sa hospital. Nakaupo si Lester sa side ng kama at naka tulog. Masakit parin yung nararamdaman ko. Si Lester ang nagdala sakin dito.
Naiiyak ako dahil sa sakit sa dibdib ko. Yun yung dahilan para magising si Lester. Agad siyang tumawag ng Doctor may ininject naman sakin para mawala at kumalma.
"Ayos kana ba?" Sabi ni Lester sakin ng alalang alala.
Tumango nalang ako. At nakita kong umiiyak siya.
"Wag mokong iiwan ah. Bawal. Papatunayan natin sakanila yung forever." Sabi niya nang pinupinasan yung luha.
"GL. Great love." Sabi ko nang mahina. Bigla nalang pumasok si Kristoff sa kwarto.
"Ayos kanaba?" Sabi niya nang alalang alala.
"Oo. Napagod lang ako." Sabi ko nang nakangiti.
"Sigurado ka? May gusto kaba?" Sabi niya naman sakin.
"Wala. Ayos nako." Sabi konalang. Natulog namuna ako at pagkagising ko nakita ko si Kristoff at Lester na nagku'kwentuhan. Naisip ko magbiro para makuha ang atensyon nila.

"Ahhh!" Sabi ko na kunwaring nasasaktan. Sabay silang lumapit at halata silang alalang alala. Natatawa naman ako sa reaction nila.

"Joke lang. Hahahaha" sabi ko at halata silang napakunot ang noo.
"Nakakagulat kanaman e. Alalang alala ako sayo." Sabi ni Lester.
"Ako din. Alalang alala sa'yo." Sabi naman ni Kristoff. Natatawa lang ako sakanila.
"Ayos nako. Uwi nakayo." Sabi ko sakanila.
"Hahatid kita. Babantayan kita." Sabi naman ni Lester.
"Pare. Ako maghahatid." Sabi ni Kristoff at halata namang nagalit si Lester dahil dun.
"Ako naghatid dito. Ako maghahatid dun." Sabi ni Lester na halatang galir na.
"Tama na." Sabi ko sakanila. Napatigil naman sila dahil sa sinabi ko.
"Kristoff, ikaw nalang muna. Magpahinga ka muna Les. Pagod kana." Sabi ko nalang. At tumango nalang sila pareho. Dinilaan naman ni Kristoff si Lester at binitawan niya ang pasensya-ka-look niya. Natawa nalang ako dun. Eto talagang dalawang 'to. Parati akong pinapatawa. Parang wala akong ganang umuwi ngayon dahil sa sakit na nararamdaman ko. Pero uuwi ako. Magtatrabaho pako bukas. Kailangan.

------
Pauwi nakami ngayon kasama si Kristoff. Nandito nadin kami sa bahay. Hinatid lang ako at umalis nadin. Natulog nako.

-------

Nagising akat naligo na. Papaso kasi ako. May sheets pakong kailangan gawin. Andito nako ngayon sa office. Nagsimula nakong magtrabaho. Nararamdaman ko naman na sumisikip parin dibdib ko. Pero binalewala kolang 'yun.

Bumaba nako para maglunch pero nararamdaman ko ang pagsikip ng dibdib ko. Hanggang hindi nako makahinga.

Kristoff's POV:
Nakita ko si Gabbi sa may pinto. Wala siyang malay! Kaya agad ko siyang pinuntahan. Binuhat ko siya agad pasakay ng kotse at agad nag drive.

-----

Papunta kami ngayon sa hospital. Agad siyang kinuha at pinapunta sa emergency room. Agad ko namang tinawagan ang mommy niya.

"Hello po." Sabi ko sa mommy niya.
"Oh. Hello Kristoff, Napatawag ka?" Sabi niya naman.
"Inatake po ng hika si Gabbi. Nasa Saint Luke's po kami. Sa ICU." Sabi ko at agad naman siyang nagsabi na pupunta na siya. Agad nadin akong pinatawag ng Doktor.

"Kumusta po siya?" Sabi ko na parang naiiyak.
"I'll be honest with you. She is not okay. She is still under observation. She may be comatose for 3-5 days. Mas lalong humihina ang puso niya." Sabi ng Doktor. At agad naman akong nanghina. Agad akong pumasok sa room.

"Gab, wag namang ganyan. Kaya mo naman yan diba? Malakas ka diba? Magiging okay kanaman diba?" Sabi ko nang naluluha. At nakita ko na may pumatak na luha sa mata niya kaya agad kong tinanong ang doktor. Sabi naman ng Doktor, nag fufunction padin daw kasi ang utak niya. Puso lang ang mahina. Dumating naman agad si Tita. Iniwan ko muna siya sa kwarto. Umuwi muna ako sa bahay para kumuha ng damit. Dun nalang muna kasi ako matutulog sa hospital. Babantayan ko na muna si Gabbi.

-----
Pag dating ko sa ICU nandun na si Lester.

"Anong ginagawa mo dito?" Sabi ko sakanya.
"Binibisita si Gabbi." Sabi niya naman sakin.
"Umalis kana." Sabi ko nalang sakanya.
"Wala kang karapatang paalisin ako. Si Tita ang nagpapunta sakin dito." Sabi niya sakin. Umupo nalang ako at nakitang wala paring malay si Gabbi. Sana naman magising na siya. Ansakit makitang wala pa siya. Di niya naman deserve 'yun. Lumabas ako para bumili ng pagkain at pumunta ako sa isang korean restaurant. Bumili ako ng pagkain para kay Tita at dahil mabait ako, pati kay Lester.

"Sir ano po order niyo?" Sabi ng Cashier.
"Yung makakapag pagising kay Gabbi." Sabi ko nang nakatulala.
"Huh? Kayo lang po makakapag pagising." Sabi naman nung cashier na parang nagtataka.
"Hindi lang ako." Sabi ko.
"Sir, order niyo na po." Sabi nung cashier saken. Nag order nako at sumakay na sa kotse.

------

Nasa hospital nako ngayon. Pumasok nako sa kwarto at binigay na ang 🍱🍣 pagkain sakanila. Pero umasa ako na gising na siya. Pero wala padin. Hays. Sana bukas gising na siya. Mamahalin ko pa siya e. Papakasal pa kami ne! Pangarap ko yun! Hahaah.

A/N: Abangan niyo yung susunod na mangyayari! Keep reading vote and comment! Thank you! 💋