រឿងភាគជីវិត

ភាគទី៥:សេីចចម្អក

Follow your dreams
ភាគទី៥:សេីចចម្អក
 
   បន្ទាប់ពីអង្គុយសេីចគាត់អស់ចិត្តហេីយខ្ញុំក៏បានចូលមកក្នុងផ្ទះដេីម្បីរកអ្វីឲ្យគាត់ញាំខ្លះដេីម្បីបន្លប់ក្រែងបានធូរ ហេីយវាពិតជាបានផល យេីងញាំបណ្ដេីរនិយាយគ្នាពីនេះពីនោះបណ្ដេីររហូតទាល់តែគាត់ឈប់យំ។

    បន្ទាប់ពីថ្ងៃនោះមក រំលងបានពីរថ្ងៃស្រាប់តែមានរឿងមួយបានកេីតឡេីងគឺ...ដល់វេនខ្ញុំម្ដង។
កំពុងតែអង្គុយមេីលប្អូនសុខៗអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំស្រាប់តែនឹកឃេីញដល់អ្នកផ្ទះ។

     ខ្ញុំកំពុងតែនឹកផ្ទះមែនទេ??

     វាគឺប្រាកដណាស់
ព្រោះឲ្យតែនឹកឃេីញកាលណាទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំស្រាប់តែហូរចុះមកទាំងមិនបានត្រៀម ពេលនេះខ្ញុំយល់អារម្មណ៍របស់បងស្រីខ្ញុំហេីយយល់ថាវាពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់ពេលនឹកឃេីញម្ដងៗទឹកភ្នែកវាហូរមកមិនឈប់ទាល់តែសោះ កាន់តែព្យាយាមបំភ្លេចកាន់តែនឹក។គ្មានអ្នកណាដឹងថាខ្ញុំយំនឹកផ្ទះទេព្រោះខ្ញុំប្រាប់ថាដីចូលភ្នែកទេីបយំហេីយគ្រប់គ្នាក៏ជឿ។

   យប់ថ្ងៃបានកន្លងផុតទៅយ៉ាងរហ័សមិនយូរប៉ុន្មានកន្លះខែបានកន្លងផុតទៅ ថ្ងៃចូលរៀនបានចូលមកដល់ ដោយសារតែជាថ្ងៃចូលរៀនដំបូងទើបមីងក៏បានជូនខ្ញុំទៅព្រោះមិនទាន់ស្គាល់សាលាណាមួយមិនស្គាល់ថ្នាក់។

   "ជម្រាបសួរអ្នកគ្រូ!ជម្រាបសួរអ្នកទាំងអស់គ្នា​!​ខ្ញុំឈ្មោះវីដាទើបតែដូរចូលមកថ្មីសុំស្គាល់ផង"ខ្ញុំនិយាយទាំងអៀនៗព្រោះមិនទាន់សូវស្គាល់អ្នកណា​ ចង់និយាយថាមិនមែនមិនសូវស្គាល់ទេគឺមិនស្គាល់តែម្ដង។

   "ជម្រាបសួរកូនចូលទៅរកកន្លែងអង្គុយទៅ"​​ខ្ញុំដើរទាំងមិនសូវហ៊ានទៅរកកន្លែងអង្គុយដែលទំនេរភ្លាមនោះក៏មាន​នារីម្នាក់ហៅខ្ញុំឲ្យអង្គុយជាមួយនាង។

   "អេ!អង្គុយជាមួយខ្ញុំក៏បានដែរ"

   "ចាសអរគុណហើយ"

   "មិនចាំបាច់អៀនទេ!និយាយអញ្ចឹងអែងឈ្មោះវីដាមែនទេ!"

   "ចាសមែនហើយ"

   "ខ្ញុំឈ្មោះវិច្ចរា"នាងនិយាយទាំងញញឹមញញែម​ ព្រះអើយនាងពិតជាស្អាតខ្លាំងណាស់។បន្ទាប់ពីណែនាំបានស្គាល់គ្នាហើយយើងក៏ងាកមកចាប់អារម្មណ៍នឹងការបង្រៀនរបស់អ្នកគ្រូម្ដង​ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា​​ចាប់បានច្រើនជាងរៀននៅស្រុកច្រើនណាស់។