Çirkinella

7.Bölüm

Medyada duru ve yeliz temsili. :)

Gece boyunca kabus veya benzeri şeyler görmemiştim. Sadece börek diyarına düşmüştüm ve börek yiyordum. Sanırım aç yatmıştım. Uyandığımda yanıma baktım ve Ozan yoktu. Üstümü başımı toparlayıp içeri gittim. Ozan kahvaltıyı hazırlamıştı. Küçük serseri ise erkenden evden çıkmış ve arkadaşlarıyla buluşmaya gitmiş. Kahvaltıya oturduktan beş dakika sonra boğazımda yanma ve öksürme belirtilerim başladı.

"Ölüyor musun yoksa ?"

"Üzülecek gibide durmuyorsun aslında. Sanırım hasta oluyorum."

"Normalde iki arkadaş intikam almak için maceraya falan bulaşır sonu iyi biter. Bende bugün öyle olacak zannetim ama hanımefendi hasta olarak programın içine etti ."

"Sanada geçmiş (!) olsun Ozan. Ya hemen yapmasak zaten şu işi ? Bence bana yaptıkları gibi sevdiklerini elinden alabiliriz ama zamanla."

"Bak buda iyi fikir Hastaella."

"Hastaella ne ya?"

"Çirkinellanın hasta versiyonu bu. Hadi çok konuşmada okula gideceğiz. Üvey babam arar şimdi hala okula gelmedin diye. Yetim haneden beni kurtardığı için ona minnettarım tabii. Üvey annem iki sene önce vefat etti. İyi kadındı ama her şeye çok fazla karışırdı. Neyse hadi çıkalım artık bitirdin umarım yemeğini?"

"Senin adına üzüldüm. Tamam gidelim öyleyse. Üzerimi değiştirip geliyorum. Şu okulun iğrenç eteğini giymek zorundayım."

"Pekala ben seni aşağıda bekliyorum çabuk hazırlan." dedi ve aşağı indi. Odama gittim ve eteği hızlıca üzerime geçirdim. Üstüme göbeğimi açıkta bırakan siyah bir tişört giydim. Bunlar hiç benim tarzım değildi ki ! Ben daha çok çiçekli böcekli rengarenk şeyleri severim. Siyah beni hem boğuyor hemde karartıyor. İçimdeki süt çocuğunu yenmek için bunları yapmak zorundaydım sanırım. Üstüme bir ceket alıp hemen aşağı indim. Ozan arabada beni bekliyordu. Arabaya bindim. Yol boyunca sessizdik. Ozanı yeni tanıyorum ama benim ilk arkadaşımdı. Ailem ve arkadaşlarım hiç olmadı. Ozan beni evine almasa sokakta para dileniyor olabilirdim.Tüm okul bahçedeydi çünkü tören yapılacaktı. Arabadan indiğimde tüm gözler bendeydi. Ne yani bir giyim tarzı bukadar mı dikkat çekici? İnsanların dış görünüşe bakmalarına sinir oluyorum. Arabadan Ozanda indi ve kolunu belime doladı. Ben yaklaşık 4 seneden beri bu okuldayım ve beni fark eden yok. Hocalar bile bazen ismimi unutuyor. Ozan sadece okula geleli bir kaç gün olmuştu ve popülerlik listesine girmeyi başarabilmişti ! Törende sürekli öksürdüm ! Nedense hep sessizlik oldumu bana gıcık gelir zaten. Herkese rezil oldum sanırım. Tören bitiminde sınıflara çıkmak için merdivenden çıkıyorduk ki biri bana çelme taktı. Yüz üstü kapaklanmaktan son anda kurtuldum. Bu pisliği kim yaptı diye baktığımda yeliz ve duru bana bakarak sırıtıyorlardı. Ozan ise tedirgin bir şekilde bana bakıyordu. Herkes etrafımıza toplandı. Çünkü birazdan kavga çıkacaktı .

"Noldu bücür ? Popüler bir çocukla gezerek kendini yükseltmeye mi çalışıyorsun ? En altlardasın kızım ! Kimse seni yükseğe çıkaramaz." dedi yeliz. Tamam dış görünüşüm kötü kız tavrında olabilir ama içim pısırık bir kedi yavrusuydu kesinlikle. Tek olsak ağzının payını verebilirdim ama etrafımızda bize bakan gözler olunca ezik gibi kalıyordum işte. Tam çirkinellaya yakışır bir şekilde ! Gözlerim dolmaya başlamıştı. Ozan durumun gidişatını anladı ve benim önüme geçti.

"Ama sizi batırabilir. Gidin başka biriyle oynaşın burası oyun parkı değil sizin seviyenize uygun bir yere gitmelisiniz."

"Ozaman kraliyet sarayına gitmemiz lazım şekerim" dedi duru ve güldü.