MH 2 : Drowning To Love ( Available in Dreame) ✔

Chapter Two 👑

Chapter Two: Drunk

___________________________________

👑 REWANE 👑

"This is insane, Rewane!" Dad exclaimed. Nababalot ng galit ang mga mata nito habang nakatingin sa akin. "Ilang recording company pa ba ang tatawag sa akin at sasabihin na ang anak ko ay sumasali sa mga audition!"

My heart twitched in pain. Pang-ilang ulit na ba niya akong pinagsasabihan nang ganito? Hindi ko na nga mabilang. Hindi ko alam kung ano pa ba ang kailangan kong gawin upang maintindihan niya na ito talaga ang gusto ko. Naging mabuting anak naman ako. Bakit hindi pa niya makuhang ibigay sa akin 'to?

"Hindi kita pinalaki para maging ganoon lang ang kahihinatnan mo. You are a princess and not a popstar or any actresses in that damn forsaken world," lintantiya nito. "Isa kang Montenegro at hindi ganoon ang lugar na aapakan mo."

Nag-angat naman ako nang tingin at hindi ko na napigilan ang luhang pumatak sa mga mata ko. I wiped my tears using my right hand.

"At anong lugar ang dapat kong kalagyan, Dad?" I asked in pain. "A place where I am always pampered while waiting for a prince charming who will marry me? A place where I don't need to work while spending millions of pesos for shopping and other stuff? I don't need that, Dad. Gusto kong tumayo sa sarili kong mga paa. Gusto kong maabot ang mga pangarap ko. Gusto kong kumanta. Bakit ba napakahirap sa inyo na ibigay sa akin ang bagay na 'yon?"

"Because the thing you want to achieve is nonsense!" he said. So much anger are lashing in his voice. "Hindi ka isinilang sa mundong ito para magsilbi at mag-entertain ng ibang tao, Rewane."

Nagsalubong ang kilay nito at bakas na bakas ang pagkakakunot nang noo nito na para bang ubos na ubos na ang pasensiya nito.

"This is ridiculous!" Pakiramdam ko malalagutan ako nang hininga sa pakikipag-usap kay Daddy. "Siguro, nonsense iyon para sa inyo, Dad. Pero para sa akin hindi!"

I can feel my heart clenching because of this argument. I just want to make a point. Hindi na naman ako bata.

I look straight into his eyes. And said the words that would really affect my Father's emotion. I don't want to open up this topic but I want to point out something. I want him to understand that what I really want make sense.

"Bakit kayo, Dad," I said bravely. "You know very well that this is not the world where my Mom belongs to. Pero gumawa parin kayo nang paraan para makuha si Mommy dahil siya lang ang gusto niyo. You always known as the devil before and until now. You trap her with your evil plan kahit hindi tama. Ganoon din ang gusto ko. Gusto kong pumasok sa mundo na parehong alam natin na hindi nararapat sa akin pero gustong-gusto kong pasukin."

Umalingawngaw ang malakas na tawa ni Mommy dahil sa ipinahayag ko. Sandaling bumaling ang tingin ni Daddy sa kanya at pinaningkitan ito ng mga mata, making her stop from laughing. Kaagad na dumako naman ulit ang tingin nito sa akin.

"The situation before that your mother and I got involved in has nothing to do with want you wanted, Rewane. Magkaiba iyon!" I can feel a slight bitterness in his voice while saying those words.

Alam kong kahit na nagawang talikuran ni Mommy ang responsibilidad nito noon para kay Daddy hindi parin maipagkakaila ang konting insecurities na nararamdaman ni Daddy ng dahil sa nangyari noon.

"Walang pinagkaiba iyon, Dad." I insisted. "Mom is fated to be a Queen and marry a King but you ruined that with your evil plan. Bakit, Dad? Kailan pa ba naging karapat-dapat ang devil sa isang Queen? Why don't you free my Mom from your trap and give her the world which she really belongs to. We all know na hindi ito ang mundo niya.."