(Benim adım Ece. 8. Sınıf öğrencisiyim ve 13 yaşındayım. 7 yıl boyunca okuduğum okul artık ilkokul olacağı için 8. Sınıfı yani son senemi diğer sınıf arkadaşlarımla beraber hiç gitmediğimiz başka bir okulda tamamlayacağız.
Okullar açılmıştı ve yeni okuluma arkadaşlarımla beraber gidiyorduk. Çok heyecanlıydım. İlk haftalar böyle geçti. Sınıf arkadaşlarım eski sınıf arkadaşlarım olduğundan pek sorun yoktu. En yakın arkadaşım Şevval ve Fehmiyi ama sonradan sınıfımıza Asra Aylin diye biri geldi. Zamanla o da artık en iyi arkadaşım olmuştu. 7. Sınıfta Cezmi diye biriyle çıkmıştım. Cemiyi 4 yıl boyunca bekledim ve en sonunda dayanamayıp ona ben açıldım. Onunda beni sevdiğini söylemesiyle çıkmaya başladık. 6 ayın sonunda beni bırakıp gitti ve bütün yaz tatilimi mahvetti. Okullar açılmadan önce başka biri vardı ve o zamanlarda ben bu okuldan mezun olan Mustafa adında birini seviyordum taki O'nu görene kadar...)
~Sen benim görmek için,bakmaya gerek bile duymadığım ezberimsin.
4 KASIM 2013 PAZARTESİ
Güzel bir yağmur havası vardı dışarıda. Okula gitmeden önce teyzemin aldığı ceketi aldım ve hızlı adımlarla okula gittim. Tam okulun kapısından girecektim ki onu gördüm. Adını bilmiyordum ama nedense onu her gördüğümde kalbim bi tuhaf oluyordu. Doğruyu söylemek gerekirse korkuyordum ona aşık olmaktan çünkü onun gibi biri bana asla bakmazdı. Yeşilmi yoksa mavi mi ayırt edemediğim gözleri (bunun sebebi gözlerine bakmaktan utandığım için) sarı saçları vardı. Ayrıca uzun boylu yakışıklı ve çok tatlıydı.
Hemen sınıfa girdim ve oturdum. Ders her zamanki gibi çok sıkıcıydı. Tenefüs zili çalınca camın önüne gittim ve dışarıda top oyniyan 5. Sınıf çocuklarına ve grup halinde yürüyenleri izliyordum. O gruo halinde yürüyenlerin arasında o da vardı. Onu izlerken dalmışım en yakın arkadaşlarımdan Fehmi yanıma geldi ve "Noldu kanka?" dedi. Bende ona herşeyi anlattım ve aşağıdaki çocuğu gösterdim. Fehmi "Ee ben o çocuğu tanıyoum adı Alperen birlikte yazın heo sahada maç yaparız" dedi. Şok olmuştum. Artık adını biliyordum. O sevinçle Fehmiye sarıldım. Diğer tenefüs kızlarla aşağıya indik. Merdivenlerin yanında konuşup gülüyorduk. O sırada Alperen merdivenlerden iniyordu. Ona baktım o da bana baktı. Sonra Asra " Gidelim mi?" dedi. Kafamı tamma der gibi salladım ve derse girdik. 4-5 gün boyunca birbirimizi gördükçe bakışıyorduk. O bana bende ona gülümsüyordum arda. Bir gün ne olduysa hiç bakmadı suratıma. O kadar çok ağlamıştım ki Fehmi olayı öğrenip yanıma geldi ve " Ece istersen ben Alperenle konuşurum" dedi. Bende " Gerçektenmi?" dedim Fehmi " Tabiki kanka " dedi. O gün okul çıkışında Fehmiyle yürüyorduk. Arkamızda da Alperen vardı. Tek başına yürüyordu. Fehmi bana dönüp " Ben yanına gidiyim sen git ben sana yetişirim" dedi. Ben hızlı hızlı yürümeye başladım. Bi ara çaktırmadan arkama baktım Fehmiyle Alperen konuşuyordu. Önüme döndüm ve yürümeye devam ettim.
Fehmi'nin ağzından
Alperen'in yanına gittim ve " Selam" dedim. "Selam" diye karşılık verdi.
"Sana daha önce bahsettiğim kız varya?"
"Evet noldu"
"Önde giden kız o"
"Kim o adı ne?"
"Adı Ece"
"Soyadı ne?"
"Ece Miray ......"
"Tamam ben faceden istek atarım"
"Tamam görüşürüz o zaman"
"Görüşürüz" dedikten sonra koşarak Ece'nin yanına gittim.
Ece'nin ağzından
Fehmi arkamdan koşarak geliyordu nefes nefese kalmıştı ve o halde herşeyi anlattı. Çok sevinmiştim. Akşam annemlerle benim çocukluk arkadaşıma (tabiki annesi annemle en yakın arkadaş) Haticelere gittik. Hemen olayı anattım ona ve Facebooka girdim bir tane arkadaşlık isteği gelmişti "ALPEREN ....." yazıyordu hemen kabul ettim. Daha sonra birkaç fotoğrafını beğendim. Ertesi gün mesaj gelmişti. Alperendendi. Mesajda "FoToğRAflarI bEğENdiğin İçİn teŞekKüR eDerim. FOtoĞraFları BeğEnEn TEk kıZ sEnSin" yazıyordu. Yanımda yine Hatuce vardı ve " Güzel fotoğraflardı beğenmemek olmaz" diye yaz dedi. Dediğini yaptım. Biraz konuştuk. Aşağıda "yazıyor..." yazısı çıkıyor ama bi mesaj gelmiyordu. Hatice"Aa konuşmak istiyo ama dicek bişey bulamıyo bence" dedi. Bn m7esaj attım ve birazcık konuştuk ama daha sonra ne o nede ben mesaj attım. Uzun zaman boyunca hep bakıştık günler böyle geçerken ben ona daha çok bağlanıyordum.
