Her zaman acı çeken taraf ben oluyorum nedense. Liseye geçmiştim ve bu gün Alperenle 2. Yılımız. Ne kadar güzel dimi sizce. Ama benim için pekte öyle değil. Bu zamana kadar yaşamadığım acıyı bu 2 yıl içinde yaşadım. Hâlâ yaşıyorum.
İlk kez 3. Ayımızda ayrıldık. Saçma bi nedendi ve ufacık bi olay yüzünden tattık ayrılık acısını. Ufacık bi neden olsa bile bu ayrılıklar arttıkça acısı da kat ve kat artıyo. O beni iki yıl içinde 30 kez bıraktı. Lafın gelişi falan değil. Gerçekten. İlk ayrılma sebebimiz benim fotoğraf çekimi için makyaj yapmamdı. Yüzüme bi kere bile bakmadı benim o gün. İkincisinde ise benim onu aldattığımı sandı. Halbuki ben kuzenimle sevgilisinin arasını düzeltmek için konuşmuştum o çocukla. Ama o kendi bildiğini okudu. Bana her ayrılmamızda o kadar ağır sözler söylediki her seferinde paramparça olmuştum. Onu sevmediğimi onunla oynadığımı düşünüyodu ki hâlâ öyle düşünüyor. Ama bilmiyorki o benim son umudum.
Çok canım yandı. Hele o yaz tatiline girmeden once yaşadıklarım. 6 ay boyunca haber almadım ondan. Ne telefonu vardı nede ulaşabileceğim başka bi yol. Ne yaptıysam bulamadım ulaşamadım ona. Aylarca sevdiğin bir insandan haber alamamak nedir biliyomusunuz? Hele o kişi size önceden seni sevmesem beni asla bulamazsın dediyse. Yoktu. Bulamıyodum işte. Her gün ağladım sigaraya başladım. Ben asla ama asla yapmicağım şeyleri yapmıştım. Hâlâ kendimden iğreniyorum. O zehiri nasıl kullanabildim? Sizce değermiydi onun için? Beni gerçekten çok seviyodu biliyorum eminim o kadar çok destek oluyoduki bana. Her an yanımdaydı elimden tutuyodu asla bırakmıyodu. Tek destekçim oydu. O beni teselli ediyodu. Ama şimdi beni sevmiyodu bundanda eminim.
Artık bana destek olucak sağlam arkadaşlarım var. Beste Dilek Mengühan Berivan Nil... ve daha bikaç kişi daha. Alperen yokken beni koruyan destek olan onlardı hâlâ yanımdalar ve güçlü olmamı sağlıyolar.
Beni bu sıkıntılı anlarımdan Dilek ve sevgilisi kurtardı. Dileğin sevgilisi Alperenin yakın arkadaşıydı. Alperene beni aramasını söylemiş bikaç kez ve seviyormusun onu diye sormuş. Sizce ne cevap verdi? Duyunca şaşırdım doğrusu. Seviyorum demiş. Bi an yalandır dedim ama neden yalan söylesinki onu çok ama çok iyi tanıyorum kimsenin duygularıyla oynamaz o. Aramadı bekledim ama yok. Sinir olmuştum artık ve dileğe eğer bir hafta içinde aramazsa ayrılıcağımı söylemesini istedim. Bir hafta geçti ve aramadı. Bunu söylediğimi duyunca aramicam demiş. Bitmişti artık. Bu bizim aşk hikayemiz diyodu hep ama bitmişti o hikaye. Bana hep taş kafa diyodu. Ama artık onu duyamicaktım. Bişey hissedemiyodum. Sadece canım yanıyodu. Birkaç gün geçti aradan ve bi mesaj geldi. Mesajda sadece TAŞ KAFA yazıyodu. Saniyeler sonra bi numara aradı. Açtım ve efendim dedim ama o sırada kalbim çıkıcak gibiydi. Alperenin sesini duydum ve bana konuşmamız gerken şeyler var dedi. Bencede diyebildim sadece. Bitirmek bu kadar kolaymı dedi bana. Uzun uzun konuşuk neden aramadığını sordum. Sana çok sinirliydim dedi. Ve başka bi erkeğin telefonundan beni aramayı sevmediğini de söyledi. Bunu biliyodum. İkimizde konuşmuyoken hatalar yapmıştık ve bunu biliyoduk. Hep aradı o hafta beni. Sizce de affetmem çok saçma dimi? Ama onu bırakamıyorum artık. O gün o bana güvenmeye başladı ama bukez ben ona olan güvenimi yitirdim malesef. Sevdiğine dair en ufak bi inancım kalmamıştı. İçimden sedece gittiği yere kadar dedim. En son aradığında annemlerden dolayı müsait olamicağımı söyledim. O günden sonra da aramadı. Ama hâlâ eskisi gibi davranıyodu bana. Acaba seviyomuydu? Hâla ban karşı o kadar tatlı ve masum konusuyodu ki... Bilmiyorum ama ona güvenmek istiyorum.
Liseye başladığım ilk zamanlarda bana kurallardan bahsetti. Çoook fazla ağır kurallardı. Makyaj yapılmicak oje sürülmicek evden okula okuldan eve gidilicek. Okula giderken etek dizin altında olucak çorap kesinlikle ince olmicak parlak olmicak kalın olucak. Gömleğin düğmeleri sonuna kadar kapalı olucak cektin önü de. Saçlar ceketin içinden çıkmicak. Okulda kimseyle konuşulmicak kafam sıradan kalkmicak ayrıca kız arkadaşım dahi olmicak. Biliyorum oha diyebilirsiniz ama gerçekten bunları söyledi bana. Nedenini sordum. Yani bu kadar çok kural neden koyuyosun ki dedim. Bana seni kimseyle paylaşmak istemiyorum dedi. Kuzenim bence senin bu özelliklerine aşık o yani saçlarına sesine yüzüne. Bence başkalarının da senin bu özelliklerine aşık olmasından korkuyo olabilir. Ben sevdiysem başkalarıda sevebilir diye düşünebilir. Kaybetmekten korkuyo dedi. Sadece güldüm. Beni bu kadar çok sevmesi bence imkansız. Kim birine bu kadar çok aşık olabilirki? Tabiki de ben ona. Bende onu kimseyle paylaşmak istemem ona olan sevgim tarif edilemez. Ama sadece onun beni bu kadar çok sevdiğine inanasım gelmiyo.
İşte en son beni aradığı zamanlarda bu konuda kavga ettik. Bu süre içinde onun kurallarına uymadım o da benim kurallarıma uymadı. Ama ben bu konuda suçsuz olduğumu düşünüyorum çünkü ben ona sana ulaşana kadar kurallar umrumda değil. diye mesaj atmıştım. Napiyim ben söyledim ona telefonunu kırmasaymış o da. Tabi o öyle söylüyo telefonunu kırmış. Halbuku ben onun çevresinde bulunan yakın arkadaşlarından olayı öğrendim. Okulu bıraktığı için abisi telefonunu almış hepsi böyle söyledi. Evet okulu bırakmış. Geleceğini bitirmiş.
İlerde evlenirsek benim işe gidip çalışmama izin vermezmiş. Bikaç defa da bu yüzden bıraktı beni. Ben sana hak ettiğin hayatı yaşatamam dedi. Biliyorum onunla iyi bi geleceğim asla olamaz ama ben kendi çabamla ikimize de iyi bi hayat yaşatmayı planlıyorum. Ondan artık vazgeçemem. Daha öncede dedim o benim son umudum.
