Y/8

22 4 1
                                    

1 hafta sonra

Bu 1 hafta da gruptan çıktıktan sonra onlarla hiç konuşmamıştım, Annem'e ve Julia'ya baştan sona bizimkileri anlatmıştım. Annem ilk başta sinirlese de beni gülümseten insanlarla konuştuğum için pek birşey dememişti

Bu hafta evden çıkmamıştım, öyle kırgındım ki kendime ve onlara kalbimin her köşesi ızdırap içindeydi

Böğürerek ağlamaya devam ederken Julia bana peçete veriyordu

- Ben yalancının tekiyim Ju

Diyerek, elimdeki peçeteyle akan burnumu sildim, hıçkıra hıçkıra ağlıyordum

Ben bu kadar güçsüz bir kız hiç olmamıştım şimdi ne oluyordu bana?

- Sen yalancı olabilirsin Nadia ama doğruyu söylersen artık yalancı olmazsın

Diyen Julia' ya anlamazca bakarak

- Ne diyorsun Ju?

- Diyorum ki gruptan birisine özelden mesaj yaz ve anlatmak istediklerini söyle onlara

Dediğin de mantıklı gelmişti, kafamı tamam anlamında sallayıp

- Doğru söylüyorsun aslında

- Ben hep doğruyu söylerim aşkım

- Cıvıtma Juli

- Ayh tamam be! bu sorunu da çözdüğümüze göre benim gitme vaktim geldi

- Nereye gidiyorsun hain kadın?

- Marc bugün bizim kafe de bir kızla buluşacak onları izlemeliyim

- Marc mı? Sen de bir iş var ama hayırlısı

- Hayır hayır

Diyerek yanağımdan öptü ve ceketini giyip odamdan alelacele çıktı kendim gibi deli bi arkadaşa sahiptim

Yatağımın üstündeki sümüklü peçetelerimi toplayıp, yatağa tekrar uzandım. Telefondan silmeye kıyamadığım isismlerden Gökmeni bulup mesaj yerine girdim, derin bir nefes alıp verip yazmaya başladım

Siz: Merhaba Gökmen

Siz: Ben Eslem 

Yazdığım mesajla anında çevrimiçi olan Gökmenle ellerim heyecanla titremeye başlamıştı

Gökmen: Buyur ne oldu ex knk?

Siz: Şey

Gökmen: Ney?🤨

Siz: Ben size herşeyi açıklamak istiyorum

Gökmen: Ne gibi şeyler?

Siz: O video olayı ve kendim hakkında birkaç şey

Gökmemn: Tamam da bana anlatsan ne olucak?

Siz: Sadece sana değil sizinkilere de anlatmak istiyorum mesela görüntülü konuşabiliriz

Siz: Ne dersin?

Gökmen: Güzel olur aslında

Gökmen: Artık bizimkiler yerine sizinkiler diyorsun

Siz: Beni istemiyorsunuz sanıyordum?

Gökmen: İstememek değil sadece bize yalan söyleyen birisini göz göre göre inanmak istemiyorduk

Siz: Siz de haklısınız

Gökmen: Seni çok özledim be Eslem

Siz: Ben de seni ve sizi çok özledim be göki

Gökmen: O zaman bu akşam görüntülü sohbeti ayarlıyorum biz bir ekrandan buluşup konuşuruz

Siz: Kabul etmene çok sevindim

Siz: Gerçekten her şey göründüğü gibi değil

Gökmen: Sana artık inanmak istiyorum Eslem

Gökmen: Çünkü sana hala çok değer veriyorum sen benim kardeşim gibisin

Siz: Sen de benim bir dostum, abim gibisin be Gökmen'im

Gökmen: Neyse kız ağlatıcan beni

Gökmen: Gidip de şu deli danalarımı bulayım ben

Siz: Tamamdır görüşürüz

Diyerek ekranı kapattım artık birşeyleri düzene koyma vaktim gelmişti

∆_∆

Akşam oda da votka atarken Gökmen den gelecek bir mesaj bekliyordum. Bildirim sesiyle ekranı açtım

Gökmen: Biz hazırız aşko

Gökmen: Arıyoruz şimdi

Siz: Tamamdır bekliyorum

Yazarak hemen ellerimle saçlarımı düzelttim. Üstümde ki siyah sweatshirt' ü düzeltip yüzümdeki aptalca gülümsemeyi silmeye çalıştım

Çok heyecanlıydım çünkü onları ilk defa görücektim ve daha ne konuşucağımı bile planlanmıştım. Gelen çağrıyla sırtımı yatak başlığına dayayıp aramayı açtım

Ekranda ikili koltukta 3 erkek ve tekli koltukta bir erkek dirseklerini dizine dayayıp eliyle çenesini tutuyordu.

İkili koltukta ise sağda kumral yüz ifadesi sinirli gibi gözüken muhtemelen Arastı, ortada kulakları ağzına varıcak şekilde gülümseyen esmer biri yüksek ihtimal Gökmen'di ve sol tarafta kahverengi saçlı bir erkek düz bakışlarla bana bakıyordu muhtemelen o da Onur'du.

Demek ki Meriç beyefendi de tekli koltuktaki taştı

Tedirgince gülümseyip el salladım

- Merhaba

Dediğim de ekrandakilerin yüzünde hafif bir gülümseme belirdi

- Merhaba Eslem bacım

Selamıma tek kişi yani Gökmen'in cevap vermesiyle gözlerim dolmaya başlamıştı. Hayır! Bir erkeğin karşısında ağlayarak güçsüz gözükemezdim

- Nasılsınız?

Diye sorduğum da şaşırcağım bir şekilde

- İyi sayılırız sen nasılsın?

Diyen Onur'la gözlerimi, Onur'a çevirip gülümsedim.

- Kötüyüm çünkü sizi çok özledim

- Bizde seni çok özledik Eslem

Diyen Aras' a kafamı hafifçe eğip sol gözümden bir yaş aktı

- Bben özür dilerim hepinizden

Kafamı eğip sağ elimle akan gözyaşlarımı sildim, o kadar sessiz bir ortamdı ki sadece benim ağlayan sesim yayılıyordu etrafta

- Ağlama güzellik çirkin oluyorsun

Diyen Meriçe şaşkınlık ve heyecanla kafamı kaldırıp ekrana baktım, ben tam birşey dicekken

- Kanka, Göki'nin terliğiyle dayak yemek istemezsin herhalde çabuk eski Eslem'e dönüş

Arasın konuşmasıyla hızlıca yanaklarımdaki yaşları sildim ve gülümsedim

- Bak ağlamıyorum daha

Hepimiz gülümsüyorduk bu sefer

- Eslem herşeyi anlatmanın vakti gelmedi mi sence?

Diyen Meriçe kafamı evet anlamında saklayıp

- Tamam o zaman anlatmaya başlıyorum

Artık yalan yoktu, ben yalan söylemeye devam ettikçe arkadaşlarımın gözünde yabancı' dan başka birşey olmuyordum...



Kitap sizce nasıl gidiyor umarım güzel satırlar yazabiliyorumdur

Şimdilik hoşçakalın




YABANCI(Yarı Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin