REINCARNATED AS LADY AMERY [NOBLEMEN SERIES #3] (HIATUS)

Chapter 14

When the dawn comes we head back to the mansion.

"Rest first, I will call you when it's dinner time"

I smiled. "Yes please, thank you"

Hinatid niya pa ako hanggang sa harapan ng kwarto ko. Napalingon ako sa pulsuhan ko nang hawakan niya ako roon bago napaangat ng tingin sa kan'ya.

"Rest, okay?"

I slowly nod and smiled to him. Nagulat pa ako ng lumapit siya tapos ay hinalikan ako sa noo.

"See you later, my lovely wife." I blushed hard like tomato natawa pa s'ya. Syempre nahiya naman ako 'no kayo kaya pagtawanan my god parang bumalik ako sa high school days ko.

'Yong time na todo titig sa crush na dadaaan sa harapan mo, susundan mo talaga siya ng tingin habang namumula ang pisngi. My gosh parang hihimatayin pa ako tuwing mapapatingin din sakin. Feeling mo nag-slow-mo ang mundo, pero syempre sisirain din agad ng crush mo ang daydream mo dahil ngingiwi siya.

I really experience that, makangiwi kala mo naman isa akong germs. Minsan ko nga dinasal na mahipan sana ng masamang hangin at nakangiwi na lang siya forever.

Napakamot ako ng pisngi tapos ay nahihiyang nagtanong.

"Ah, um may trabaho ka pa bang gagawin?"

He slowly nod. "Yeah, ihahanda ko pa ang mga papeles" mahina rin akong napatango saka siya tumalikod at nagsimula nang humakbang palayo.

I watched his back leaving hanggang sa tuluyan na siyang nawala sa paningin ko. Napasapo naman ako sa nag-iinit kong pisngi at nakangiting pumasok sa pintuan.  I jumped on the bed and hugged the pillow and started to think.

I'm starting to love my new life, I'm sorry Amery, sana maintindihan mo ko. I don't wish to come back in my past life. Mas masaya na ako dito I'm sorry pangako aalagaan ko ang Asawa at mo mamahalin ko siya kaya wag kang mag-alala.

Sigh pero magkakasala na ata ako dahil sa asawa mo Amery. Gusto ko na lang siyang ibulsa at itago sa lahat ng tao.

Hanggang sa hindi ko namamalayang nakatulog na pala ako, nagising ako sa sa isang tawag.

"Amery"

"Or must I call you Trixie"

Agad akong napamulat ng mata, puting kisame agad ang nakita ko. Iginala ko ang tingin ko. OMG pero puti ang lahat.

"Buti naman at nagising ka na"

Napatingin ako sa babaeng nakatayo sa harapan ko. Halos lumuwa ang mata ko nang makita ko ang mukha ni Amery. Gutay-gutay ang suot niyang damit nangingitim pa ito dahil sa mga dumi, her whole body was covered with a black color parang naligo siya sa uling bago napunta dito. Napatakip naman ako ng bibig., My gosh what happen to her and her dress parang katulad sa earth.

She is glaring to me habang nanginginig ang mga kamay niyang nakayukom. Napasinghap ako ng unti-unting tumulo ang dugo mula kamao niya. Napagapang ako paatras.

"Give me back my body, you bitch!"

Hindi naman ako makapagsalita parang may kung anong bumara sa lalamunan ko.

"Give me back my body!"

She keeps on repeating those words, dahan-dahan naman akong gumapang paatras. Napaigtad pa ako ng bigla siyang tumawa ng malakas, ang mga umiikot niyang mata na para bang hindi niya alam kung saan siya tingin, then she pulled her hair.

"My body, my husband, my comfortable life, give it back to me" she started to cry but a moment after she laugh again.

Oh my nabaliw ba siya?

I gulped when her sharp gaze turned towards me. "Why don't you answer me!"

"I'll kill you"

Nagsisimula ng kumabog ng malakas ang dibdib ko, naiiyak na ako sa takot.

I shake my head. "No, don't come near me, I...I will scream if you come near me!"

"Then scream all you want, scream to the top of your lungs little bitch"

She laughed and laughed like she totally lost it.

"I'll kill you, and get my body back" she playfully said with a mock smile on his lips.

Mas lalo akong natakot ang pagkatapos noon sa bilis ng pangyayari hindi ko na alam pa'no siya napunta sa ibabaw ko tapos ay sinasakal ako. She's grinning and I can breath.

"Yes, that it bitch, die, die, die" she's chuckling while saying those words.

Mas lalong humigpit ang pagkakasakal niya sa'kin. Gusto kong kumilos pero kahit anong parte ng katawan ko ay hindi ko maigalaw, like  she's dominating this dream.

Lords, Gods, Goddesses, Bathala or sino ka man please help me!

"AMERY!"

Agad akong napabangon habang habol ang hininga. Oh my god, what the hell is that?

"Amery?"

Napalingon ako sa kanan, nakaupo doon si Sevestian nang may pag-aalalang tingin. 'Yong takot na naramdaman ko doon ay bigla ko na ulit itong bumalik sa'kin, I can't stop my tears from falling. Napatakip na lang ako ng mukha, what if namatay talaga ako.

Parang mas lalo akong naiyak noong niyakap ako ni Sevestian. The guilt I feel when I steal her wife's body, I steal Amery's life, all of those poured like a rain.

God, knows how sorry I am, but at the same time ayoko ulit ibigay sa kan'ya, natatakot akong bumalik sa mundo iyon.

"Shh stop crying, okay?"

Sevestian is talking to me with a sweet and gentle voice, as if like he's coaxing me like child. He kissed my forehead and hugged me again.

"I'm sorry"

Those words has a double meaning; first for his shirt basang-basa iyon ng luha ko, and second for everything. I don't how to say this and I don't know kung masasabi ko din ba kung sino ako.

"Okay ka na ba?" Sevestian asked. I nod

"Yeah, nagkaroon lang ako ng masamang panahinip, sorry fo the trouble." I shyly said

"Mind telling me, what did you dream about?" His voice is so comforting making my feelings at ease

I pressed my lips together before shake my head. I can't tell him, not now

"Puwedeng wag muna ngayon?"

He smiled gently and nod. "Sure, no pressure"

Napaangat pa ako ng tingin nang tumayo siya then he placed his open hand in front of me.

"It's dinner time, my gorgeous wife"

Hindi ko naman mapigilang ngumiti bago inabot ang kamay niya.

I'm sorry, Amery. I know, I'm selfish but I will love your husband more than you love him.