[2.6]

215 19 0
                                    

Okuldan eve döner dönmez her zaman yaptığım şeyi yapıp çantamı sandalyeme koydum ve üstümü bile değiştirmeden, kulağımda takılı olan kulaklığımı çıkarmadan yatağıma uzanıp uykuya daldım.

Tüm günüm böyle geçiyordu artık.

Uyan, okula git; okuldan dön, uyu.

Ölmek için yaşıyordum sadece.

Eskiden günüm boş geçince huzursuz olan ben, artık tüm gün uyumak istiyordum.

Halbuki eskiden erkenden kalkar kahvaltımı yaptıktan sonra spor yapıp duşumu alırdım.

Güzelce saçlarımı yapar, özenle giyinir, çantamı hazırlayıp evden çıkar okula giderdim.

Okuldan döndükten sonra eve gelir dans ederdim, sonra çıkar tiyatro kursuna giderdim.

Eve gelip annemin yemek hazırlamasına yardım eder, temizlik yapıp yemeğimi yerdim.

Sonra ödevlerimi yapıp kitap okurdum ve en fazla 2 buçuk saat telefonda oyalanir uykuya dalardim.

Kim bu şimdiki acınası çocuk?

Göz torbaları, eskiden tertemiz olan yüzünde çıkan sivilcelerden daha çok dikkat çeken çocuk kim?

Gözleri kıpkırmızı olan, yemek yemeyen çocuk kim?

Kolları yaralarla, avuç içi tırnak izleriyle, tırnaklarının etrafındaki derileri yemekten tüm parmaklarını kanatan ve artık kendinden tamamen umudu kestiği için yara bandı bile yapıştırmayan çocuk kim?

Aptal bir çocuk yüzünden hayatını mahveden çocuk kim?

Acınası... Çok acınasısın, Sunoo.

Kimsin sen Sunoo?

Napıyorsun sen? Neye dönüştün böyle?

Kaybolup gitsene artık, yok etsene kendini.

Varlığın sadece çevrene zarar.

Git artık, yok ol, yok et kendini, geber, öl, intihar et, önemsizsin, kilolusun, kısasın, çocuk gibi hareketlerin var, çevrendekileri utandırıyorsun, hiçbir şeyde başarılı değilsin.

Bunları bana insanlar değil, kendim söylüyordum.

Kendimin en büyük düşmanı bendim.

Düşmanıma cesaret verip yoldaşı olan da Ni-Ki'ydi, Jungwon'du, Jay'di, Sunghoon'du, Jake'di, Heeseung'du.

Tekrardan baş ağrısıyla uyandım, bu sefer güneş doğmamıştı.

Su içmek için mutfağa girdiğimde ablam beni yanına çağırdı.

Annemle balkonda oturuyorlardı.

Hızlıca suyumu içip yanlarına gittim.

"Az önce naklini ablanın okuluna istedik."

"Ne? Neden bana sormadan böyle bir şey yaptınız?"

"Bu okula hiç gitmemeliydin, seni çok kötü etkiledi, Sunoo."

Ablamın acıyarak bakıp söylediği cümlelerin gerçekliğinin farkındaydım fakat Ni-Ki'yi artık görememe düşüncesi gözlerin kararmasına sebep oldu ve düşmemek adına hızlıca ablamın yanına oturdum.

"Bu senin için daha iyi olacak. Yaklaşık 1 ay sonra kabul edip edilmediğinin haberi gelecekmiş. Senden başka başvuran yok, büyük ihtimal kabul edecekler. "

Annemin cümlesine karşılık sadece "Tamam. " diyebildim.

~~~

070522~343

cheater[] SunKi, Enhypen, BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin