En Küçük Bang

5: tut nefesini iç bitir

enişteler ve changbin

changbin
beyler
ben gelemiyorum okula
abim çok kötü hasta
onunla kalacağım
siz şey yapın
jisunga sahip çıkın

hyunjin
neyi var
ben de geleyim

changbin
hyunjin yavşaklığınla uğraşamayacağım
abim cidden kötü
şakalaşma havasında değilim

hyunjin
şakalaşmıyorum
ciddiyim
anneme hasta çorbası yaptırayım
getireyim
hm?

seungmin
devamsızlık hakkın varsa git bence
changbin yapsa yapsa hazır çorba yapar
tüm yemekleri chan abi yapıyordu
adam iyileşemez
şu annenin tadı iğrenç olan ama zıpkın gibi yapan
çayını da al git

hyunjin
changbin geleyim mi

changbin
gel
teşekkür ederim
abim sesleniyor gidip bir bakayım

hyunjin
bir saate gelirim annem çorbayı yapınca

seungmin
tamam çocuklar bana emanet
teneffüslerde onlara takılayım bari napcam siz yokken
geçmiş olsun chan abiye

changbin
teşekkür ederim iyi dersler sana da

hyunjin
sanki çok ders dinliyor da

---

"Bu ne ya? Tadı berbat." Chan yüzünü buruşturarak elindeki çayımsı şeye bakarken Hyunjin karşı koltuktan gözlerini kısarak baktı. "Bitir onu yoksa iyileşemezsin."

"Hyunjin bunu içersem ölürüm bence. Bu ne oğlum? Tanrım yardım et." Chan elindeki bardağı kenara bırakırken Hyunjin göz devirip yanına oturmuş ve büyüğünün burnunu sıkıp çayı ağzına tutmuştu.

"Tut nefesini iç bitir."

Chan çocuğun elini iteklerken gülmüştü. "Zaten kokusunu alamıyorum burnum tıkalı."

"Tadını da alamazsın hadi iç bitir." dedi Hyunjin inatla. Changbin abisini tek bırakamadığı için almaya gidemediği ilaçları almaya az önce gittiği için Hyunjin'den başka inatlaşıp da içirebilecek biri yoktu.

"Tadı cidden kötü."

"Ama içmen gerekiyor. İçmen için ne yapayım?" dedi Hyunjin gözlerini kısarken.

Chan çocuk gibi omuz silkerken Hyunjin oflamış ve büyüğünün ağzına bardağı yerleştirip zorla içirmişti. Chan çayı içerken öksürüğü gelince sıcak çay dolu bardaktan üzerine çayı dökmeyi başarmıştı.

Genzine kaçan bitki çayıyla öksürmeye devam ederken Hyunjin büyüğünün göğsünden tişörtü uzak tutmaya çalışıyordu.

"Özür dilerim." dedi üzgünce.

"Sorun değil, öksürüğüm geleceğini bilemezdin." dedi yere doğru öksürmeye devam ederken.

"Çok sıcaktı, yandın mı?" Hyunjin büyüğünün üstündeki tişörtü çıkarmıştı.

"Çok değil."

"Şeker basalım." diyerek mutfağa koşturmuş ve bi bardağın yarısına şeker koyup büyüğünün yanına tekrar gelerek onu koltuğa iteklemiş ve göğsüne şeker döküp hafifçe eliyle bastırmıştı.

"Ne işe yarayacak bu?"

"Acısını alacak ve iz bırakmayacak, geçer birazdan yangını." dediğinde Chan güldü.

"Sabahtan beri yapmadığın kocakarı büyüsü kalmadı."

"İlaçlardan önce böyle iyileş. Cidden özür dilerim, çok yandın mı?"