MÜLAKİ

3.BÖLÜM

     Yazardan

     Asel düştüğü çukurda baygın bir şekilde yatıyordu. Kafasını taşa vurduğundan dolayı kan akıyordu.

   Ateş Asel'den intikam almak için onu kaçırmaya çalışmıştı. Amacı biraz korkuttuktan sonra geri bırakmaktı. Ama Asel onun elinden bir şekilde kurtulmuştu. Ormana doğru koşan Asel'in peşine düştü.

   Asel'i bir süre gözünden kaçıran Ateş sonunda onu bir çukurun içinde gördü. Asel ölü gibi çukurun dibinde yatıyordu. Asel'in kafasından akan kanı gören Ateş, "s**tir" bir küfür savurdu. Asel'i o şekilde görünce içinde bir pişmanlık yaşadı.

   Asel'i bağlamak için yanında tuttuğu ipi bir ağaca bağlayıp çukurun içine indi. Asel'in kafasını dizine koyup nefes alıp almadığını kontrol etti. Nefes aldığını anlayınca biraz rahatladı. Asel'i sırtına alıp ipe tırmandı. Tabi ilk denemesinde başaramadı. Birkaç kez daha denedikten sonra çıkabildi.

  Bu sırada  hoca, Asel'in arkadaşları ve Ateşin arkadaşları onları arıyorlardı. Bir süre daha aradıktan sonra kamp alanına geri döndüler. Ormanda telefonlar çekmediği için Polise de haber veremiyorlardı.

   Ateş kucağında baygın şekilde olan Asel'le kamp alanına döndü. Onları gören hoca ve diğerleri hemen soluğu onun yanında aldılar.

Yusuf hoca,"Ateş noldu Asel'e? Neredeydiniz şimdiye kadar?"

  Ateş,  "hocam ilk önce Asel'i bi yere yaptırmalıyız. Yaralarına pansuman yapacağım mikrop kapmadan. Daha sonra anlatırım herşeyi."

    Yusuf hoca hemen çocuklardan yerlere minderlerden koymalarını isteyip kendi çadırındaki ilk yardım çantasını almaya gitti. Ateş de Asel'i miderlerin üstüne yatırdı.

    Ateş Asel'in yaralarına pansuman yapmayı bitirince Yusuf hoca konuşmaya başladı,"Evet şimdi nildu anlat bakalım Ateş"

    Ateş derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı," hocam dikkatimi çeken bi yer vardı ben de merakıma yenilip bakmaya gittim. Daha sonra geri döndüğümde sizi bulamadım.  Sizi bulmaya çalışırken bir çukur çıktı karşıma. Çukurda Asel hareketsizce yatıyordu. Galiba kafasını taşa çarpmış, kan akıyordu. Çukura inio zor da olsa onu ordan çıkarttım. Uzun süre yürüdükten sonra buldum kamp alanını. "

    Ateş, hocasına gerçekleri anlatmamıştı. Anında bir yalan uydurmuştu.

   Ateş, hocasıyla konuştuktan sonra Asel'e bakmaya gitti. Hâlâ baygındı. Biraz daha durduktan sonra arkasını dönüp gitti.

    Ateş gittikten sonra Asel'in yanına Semih geldi. Semih, Asel'in okula ilk geldiği gün ondan hoşlanmaya başlamıştı. Sürekli onunla nasıl konuşacağını düşünüp durdu. Kamp olayını duyunca ne yapıp edip Asel'le konuşacağına dair kendine söz verdi. Tabi kendine verdiği sözü yerine getirmişti de. Otobüste onu tek otururken görüp hemen yanına gitmişti. Kendini tanıtıp konuşmayı daha da ilerletmeyi başarmıştı.

  Asel'den.

   Gözlerimi yavaş yavaş açarken başıma giren ağrıyla geri kapattım. Bir ses geliyordu ama ne olduğunu anlayamıyordum.

     Kafama giren ağrı biraz hafiflediğinde tekrar gözümü açmayı denedim. Bu sefer gözlerimi açabilmiştim. İlk baş bulanık gördüm daha sonra yavaş yavaş her şeyi net görmeye başladım.  Sert bir zeminde değildim. Aksine yumuşak bi zeminde yatıyordum. Bu demek oluyor ki  çukurda değildim. Biri beni kurtarmıştı. Aklıma gelen kaçırılma
anıyla yerimden hızlıca kalktım. Tabi ani hareketimden dolayı canım çok yanmıştı. Yan tarafıma baktığımda Semih vardı. Bana endişeli gözlerle bakıyordu.