KİMSESİZ ORMAN

Wildbutterflies

Ölesiye bir şekilde öksürmeye başladı.

"HEY! çocuklar ne oluyor burada"

Durum hocaya izah edildi. Bir öğrenci otobüste birden öksürük krizine girdi. Neler olduğunu anlayamadık. O sırada zaten uzun bir ağaçlık yola girmemiz dolayısıyla hem odaklanmış hem de içimizde heyecan uyandıran bir şeyler oluşmuştu. Haliyle birden öksürmeye başlayınca hepimizin ödü koptu.

Her neyse şuanda bir okul gezisindeyiz. Buyük bir otobüsle yolculuk yapıyoruz. Herkes yerinde rahat gibi görünüyor. Eee 9 saatlik yol gideceğiz tabi rahat olsunlar.

{8 kişilik grup }

~Wildbutterflies~

Darla
Diana
Jessica
Gloria
Evan
Alvin
Lexi
Elliot

"Ee yolculuk başlamış bulunduğuna göre artık eğlenebiliriz demi gençlerrr"

Evan:
Darla sabahın köründe ne diyorsun yah

"Ne istersin paşam çay kahve?"
9 saat boyunca heykel gibi oturalım istiyor herhalde.

Evan
Hemen de sert yaparmış

"şşşş şarkı açıyorum eğleneceğiz"

Daha öncesinde hiç okul ile beraber şehir dışında geziye katılmadım. Ne olacak nasıl olacak bilmiyorum ama bir şeylerin güzel olacağını hissediyorum. Çok eğleneceğimizi umuyorum.

"Hay seni!"

Gloria:
Ne oldu

"kahvem döküldü. Kahve partiküllerinin bütün hücrelerinin kökü kuruyasıca ama kahvesiz yaşayamam olmaz geri alıyorum sözümü tamam. Neyse artık orda değiştiririm."

Gloria:
Beddualarına hayranım cano.

Tabii varmı benim gibisi olmaz ki. Ne güzel arkadaşım ya Allah beni başınızdan eksik etmesin valla bensizlik çok zor olsa gerek.

Her neyse. Bu gürültü de ne böyle?
Ayağa kalktım ve arkamı dönerek kargaşanın geldiği yöne doğru gözlerimi diktim.

Kavga ediyorlar! Okuldan daha öncesinde görmediğim birisi ile çok öncesinde dershanede tanışmış olduğum Brendon kavga ediyordu. Fakat bu normalin dışında bir kavgaydı. O kadar vahşi gözüküyorlardı ki sanki kendilerinde değilmişcesine. Kavganın sebebini bilmiyoruz fakat normal bir konudan çıkabilecek kavga gibi görünmüyor.
Kavga bir şekilde sonlandırıldı.
Brendon'un sırtında ufak çaplı gibi görünen çok derin yaralar oluşmuştu işin garip olanı ise bunların arasındaki eski yaralardı. Bu devamlılığı sürdürülen bir kavga gibiydi. Grubumuzdaki herkesin aklında bu izler yüzünden şüphe oluşmuştu. İhtimallerimiz çok fazla tabii belkide bizim düşündüğümüz gibi sonu kötü olabilecek bir konuya ilişkin değildi ama bir şeylerin ters gittiği oldukça belliydi.
Belki sıradan kavgalarda oluşabilecek yaralar, belki kendine zarar veren biri belkide daha başka şeyler... Fakat bu durumun bizler tarafından pek de masumca karşılanmadığını belirtmek isterim.

Bunu yanımda oturan arkadaşım Diana ile uzun uzun tartıştık. Kesinlikle dedikoducu tipler değilizdir kesinlikle!

Her neyse 8 saati ardımızda bıraktık artık. Varacağımız yerlerin coğrafi özellikleri belirmeye başladı. Yeşil ağaçların verdiği uzun derinlik sanki hapsedilmiş ruhları barındıran bir kafes gibiydi. Baktıkça derinleşen patikalar, her an bir şey çıkacak hissiyatı veren sessizlik.

Yol boyunca yedik, içtik; eğlendik, güldük aksilikler yaşadık fakat vardık. Otobüsten iner inmez aileme haber verdim. Onlar da çıkacağım bu yolculuktan başıma birşey gelecek diye oldukça tedirginler zaten. Her anımı haber vermek zorundayım. Aksi takdirde izin vermiyorlardı da zaten.

"Çocuklar arkadaşlarınızı kontrol edin herkes tam mı"

İndikten sonra birileri dağılmış mı öğrenmek için kontrol yaptık biz grup olarak 8 kişi tamdık.
Herkesin tam olduğu teyit edildi, sayımlar yapıldı. Ardından kampımızı yapacağımız bölgeyi tespit etmek için etrafı geziyorduk.
Özellikle bir akarsuyun olduğu bölgeyi seçmişler. Su tertemiz görünüyordu ayrıca doğanın bize verdiği hava gerçekten yerleşim merkezlerinden çok farklıydı. Temiz oksijeni iliklerime kadar hissediyordum.

Bölüm sonu

Kitap ile ilgili düşüncelerinizi yazmanız çok önemli eğer tavsiyeleriniz varsa da bunları göz önünde bulundurarak yazmayı çok isterim. 🌿