Cadılık, büyücülük ile yakından ilişkilidir. Her büyücü bir cadı değildir, ancak her cadının iyi bir büyücü olduğu bilinir. Mistisizmle ilgilenen kişiler cadılığı şöyle tanımlar: "Cadılar; kötü, olumsuz ve yıkıcıdır. Mistik bilimlere dair uzmanlıkları onları inanılmaz güçlerle donatır. Olayların akışını ve insanların hayatını zarar vererek değiştirebilirler. Amaçları kişiseldir, cadıdan cadıya göre değişir, her cadı kötülük istemez.
Türkçeye aynı anlamdaki Farsça cadıdan geçen sözcüğün kökeni Sanskritçede büyücü, kötü ruh sözcüğüne dayanır.[3] Batılı dillerdeki karşılıkları ise Cermen Waarzegster dilindeki falcı sözcüğüne dayanır.[4]
Cadıların kökeni
Düzenle
Cadıların tam olarak ne zaman ortaya çıktığı ve toplumun varlıklarının farkına vardığı zaman dilimi belirsizdir. Ancak en eski cadı kaydı MÖ 931-721 arasında indiği düşünülen 1. Samuel kitabındaki İncil'de görülmüştür. 1500 ve 1660 yılları arasında Avrupa'da cadı olduğu hakkında şüphelenen bir sürü kadın başı kesilerek ya da yakılarak öldürüldü. Osmanlı da da bu dönemde cadılar ile ilgili anlatılar mevcuttur. Evliya Çelebi tavuğa dönüşen cadıyla karşılaştığını iddia etmiştir.
