Step Brother's

Chapter Ten

Janin

I have a feeling that they have a same aura, nakikita ko si Kuya Franz kay Gab. Pero impossible ring si Kuya Franz siya diba?

Mas matanda pa'ko kay Gab nuh, kaya walang dapat halalahanin. Pero bat niya ko tinawag na Nin?, O My Gass?! Di kaya..—NO! Hindi yan! Okay?

Binatukan ko ang ulo ko dahil sa nababaliw ako! Kagabi pakong walang tulog sa kakaisip na bat ba kasi na-alala ko nanaman si Kuya Franz, eh ang tagal na ng huli naming pagkikita..

Sakalukuyan akong papasok sa gate ng School, habang batok-batok ko parin ang ulo.. Nakakaramdam na'ko ng pagkahilo dahil sa mga batok ko sa sarili..

Para akong baliw

"Hoy, Crazy ka ano?" Bigla akong napabalik sa reyalidad ng may nagsalita, napahawak ako sa dib-dib ko dahil sa gulat.

Jusme, papatayin ba'ko ng lalaking 'to?! Iyong Matt ka'mo yung bumungad..

Kanina paba siya jan?

Napakunot ang noo ko dahil bat ako nito nilapitan? Eh may atraso  ba daw ako sa kanya?

"Sampok kilay mo jan?" Tanong nito na halatang nag tataka.

Kahit ako rin nag tataka, nagtataka sa inaasta niya..

Hindi ko siya pinansin. Tumalikod ako habang nakakunot ang noo at tsaka patuloy na naglalakad sa daan.

Kung tatanongin niyo ko bat nag lalakad ako ngayun? Kasi di ako pinasakay, dahil.. Walang tao sa bahay, umalis sina Mama at Mr. Alfrando. Kaya ayun! Di ako sinama..

Sinong hindi ako pinasakay? Sino pa? Edi yung sampok na sampok na kilay ng Franco..

"Snobber?" Salita ng Matt

Ay andito papala tuh? Teka? Sinusundan niya ba ako? Or trying to be nice dahil sa kakahiyan sa Cafeteria? Nakaramdam rin sa kahihiyan..

Hindi ko siya kinibo at nagpatuloy parin sa paglalakad.

"Alam mo, napaka suplada mo. I'm trying to be nice here, didn't you feel?" Wika nito. Na kunti nalang ay tatawa na ko.

Ang boses kasi niya, parang aso! Yung nagpapakyut.. Fishtea! Gusto kong tumawa ng malakas, pero syempre hindi pedi kaya, magtiaga.

Mas binilisan ko pa ang paglalakad para hindi niya ko maabutan pero, Walang hiya naman oh! Bat bakasi ang haba-haba ng legs niya na kahit iilang hakbang ko ay iisang hakbang lang sakanya?..

Ganon na ba talaga ka liit ang legs ko? Or sadyang mas mahaba lang sa kanya? Basta ang naalala ko kasi ay normal lang ang height ko.

"Bat ba nag mamadali ka? Nakakapagod kaya.. Siguro tatae ka ano?" Sabi niya, na ikinainis ko.. Pesti! Gusto ko siyang sampalin!

"Sandali lang naman!" Hinawakan niya ang kamay ko ng susubukan ko sanang tumakbo papalayo sa kanya.

Tinapi ko ang nakahawak niyang kamay sa pulso ko. Di ako na bigo dahil kumalawa naman, buti nalang at nakisabay ang pwersa ko.

"Anong ginagawa mo?!" Mahinahon kong ani. Na medyo galit

"Kinakausap ka" Inosenti niyang ani.

"Pun-Desal! Hinahayaan na nga kitang dada ng dada diyan, hindi kapa ba kontinto, at basta-basta mo nalang hihilahin?!" Masungit na ani ko sa kanya. "Hello! Meron kaya akong pinagdadaanan, wala akong tulog at kailangan kong mapag-isa!" Hindi naman siguro sarcastic nuh?

Napakunot naman ang noo nito dahil sa sinabi ko

Nilapit niya ang muka niya sa muka ko at nakipag titigan, napaatras ang ulo ko ng sobrang lapit na ng muka niya sa'kin. Ramdam ko ang hininga galing sa ilong nito sa muka ko.

"Did you say that you need to be alone?" Tanong nito na ang ekspresyon niya ay sobrang pagtataka. "Masama maging mag-isa kailangan mong may kasama" Ngumiti siya ng malawak at tsaka ako hinila at nag lakad.

"Hoy! Ggo, San moko dadalhin!" Sigaw ko sakanya habang nag pupumiglas.

"Sa kung saan ay naroon ang mga kaklase mo!" May halong pagka sarckastik niyang pabalik sakin..

"Nyemas! Dahan dahan naman sa paglalakad!" Reklamo ko dahil sa ang bilis niyang mag lakad at dagdagan pang ang haba ng bawat hakbang niya..

Para na akong batang kinaladkad ng kung sino, malapit pa akong masubsob kanina kung di lang ako nakahawak sa blouse niya.

"Hoy! Ni hindi nga kita kilala.—Ay Jusme!" Bigla akong nasubsob sa likod nito dahil sa biglaan niyang paghinto.

Kumalawa ako sa paghawak ng kamay nito saakin, atsaka iniharap niya 'ko..

Tiningnan ko siya ng masama ng makita ko siyang nakatitig saakin mata sa mata, kahit lalaki siya mag mamatigas ako.

Tinuro nito ang sarili at ang itsura niya ay gulat na gulat na para bang hindi makapaniwala.

"Uh! Ako? Ako?" Turo turo nito sa sarili. "You just say, you didn't know me?!" Di makapaniwalang tanong niya.

Bat ba? Kilala ko naman ang pangalan niya atsaka kaibigan siya ni Franco kaya dapat wag pansinin dahil magka-ugali sila ni Franco. But he's still full Stranger for me.

"I am Matthew Coronel Jr. And I am the most popular in this school. Every School's Teachers, Students, Principals and Outside of School, knows me. My Dad Matthew Coronel Sr. Is the Vice Pres. In this School, and you didn't know me?" Wika nito sa'kin na hindi makapaniwala.

Yayamanin.. English speaking, how to be you po?   Matthew.. Coronel? Bat ang pamilyar sa'kin?

"Malay ko ba sa pangalan mo? Eh hindi nga kita kilala.." Pagtataray ko.

Magsasalita na sana siya pero inunahan ko na, nag lakad na ko papalayo sa kanya nilampasan ko siya.. Naiirita ako sa pag mumuka niya, pero gusto kong matawa ng malakas!

Anong pumasok sa isip niya bat niya ko kinakausap? Duh!..

Napa-alarma ako dahil sa pagtunog nag bell, ibig sabihin simula na ang klase..

Tumakbo ako ng mabilis para kahit iilang minutes lang akong late, buti sana kung college na'ko, kahit recess nako papasok..

Kaso senior highschool palang ako kaya, pa
sensya!

Lakad at takbo lang ginawa ko, hanggang sa binilisan kona ang pag takbo.. Pero... BADDD TRIIIPPPP!!

Bakit ng yari ang isang bagay ng aking araw? BAKIITTT??

"Ouch! Are you blind?!" Sigaw nung babae..

:)