"I found love in a cruel world"

Chapter 3

Bea's POV

Nakakainis! Palagi nalang ganito. Ewan ko kung saan ako sasang-ayon. Pero tama naman si Papa ah. Masyado ng spoiled ni Mama 'yang kapatid at anak ng kapatid n'ya. Why don't they find a job to earn money  to support there needs? To buy in there own? My parents stuffed in earning money tapos sila lang pala ang makikinabang? How unfair! They don't even know how to 'tipid'. Masyado silang magastos! Lalo na 'yong mga anak n'ya. Spoiled nga din naman kasi pala 'yon ng magulang nila, tsk!

Kaya inis na inis din ako sa mga relatives eh! Both side! Nakakainis lahat!

Pati naman 'yang si Papa eh. Ang mga kapatid n'yan? Naku, spoiled din sa amin.

" Bakit? Kapatid ko lang ba ang mahilig mag hiram ng pera sa atin? Pati din naman mga kapatid mo ah." Bulyaw ni Mama kay Papa.

All of our relatives are toxic! Both side 'yan.

Grabeh sila maka lait kay Mama pero todo hiram ng pera pag kailangan! Tsk,inuuto lang nila pamilya namin.

Nagkakagulo kami dahil sa kanila. Hindi nag kakaintindihan dahil sa kanila. Nagsisigawan dahil sa kanila. I always questioned myself kung bakit dapat kami ang maging magulo sa mga bagay na hindi naman sa amin? What's the purpose of life if it's stand for nothing?

" Ma,tama naman si Papa. Puro ka pahiram sa kapatid mo. Ang kakapal ng mukha!" At etoh na naman

Sumasawsaw na naman ang ate ko sa away nila. Tama s'ya pero if I am her. Hindi ako sasali sa away nila. Tapos na ako! I already do that before! Pero may nakinig ba? Wala! Mas lalo pa tuloy'ng lumala!

"Ate,tama na. Hayaan mo na sila" My kuya tried to make her calm pero ayaw talaga. Gusto n'yang maki pag talo din kela Mama at Papa.

Jusko,palagi nalang ganito ang nadadatnan ko bawat pag-uwi. Sobrang gulo! Sobrang ingay!

_____

Para makatas sa away na 'yon umakyat ako sa kwarto ko. I put my stuff on my bed at pumunta sa rooftop. I cried,I screamed, I blame the world. Hindi ko alam kung bakit ganito ang buhay ko. Kapalaran ko na ba ito?

"Lord,bakit? Bakit ganitong buhay ang binigay mo sa 'kin? Bakit hindi nalang masayang pamilya ang binigay mo? I always asked myself if totoo kaba talaga. Putang*na naman oh! Kung alam ko lang na ganito ang kapalaran ko sana hindi na lang ako nabuhay!" Malakas kong hagulhol at tinuro-turo ang langit. Kasi di'ba andun sa langit ang d'yos? Kaya s'ya! S'ya ang sisisihin ko sa lahat ng ito!

"K-kung alam ko lang na ganito.... sana pinatay nalang ako! Kung alam ko lang na ganito ang buhay ma nag aabang sa akin.... s-sa-sana ay hindi nalang ako binigyan ng buhay!"  Patuloy kong tinuturo ang kalangitan. I can't really get it,why people supposed to live to suffer! This f*ck*ng life is a waste of time!

"Lord,pagod na pagod na ako! Gusto ko ng magpahinga" Ani ko habang nakatingin sa ibaba. I want to end my life. I really want to rest! Rest in peace! Umakyat ako sa isang linya ng semento. Isang sementong nagsisilbing bobong ng rooftop na iyon. Gusto ko ng mabura sa mundong ito. Gusto kong kalimutan ang lahat ng ito. Gusto ko na itong takasan. Gusto ko ng takasan at talikoran ang buhay na ito!

"PAGOD NA PAGOD NA A—"

*Kling*

Natigil ako noong may isang ingay na umagaw ng atensyon ko! Hindi ko alam pero parang pinipigilan ako nito!  Gusto ng tumalon ng katawan ko pero gustong alamin ng isip ko kung sino at saan nag mula ang tunog na iyon.

Tiningnan ko ang rooftop ng aming kapitbahay at huli ka!

I saw him! He's wearing a black jacket. But wtf? Who the hell is him? Obviously he's our neighbor. Geez I need to talk him tomorrow. Ayaw kong may maka alam ng kadramahan ko. He will suffer the pain that I suffered if he will expose it.

"What is your name bitch?!" I asked him pero hindi man lang ito tumingin sa akin. Aba, Gago ba sya?! I'm just asking if who he is pero ayaw ako kausapin? Bingi ba s'ya? Or pipi s'ya?

"H-hey. Who are—" I was about to asked him again but he run away. Pumasok s'ya sa loob na hindi man lang nag pakilala sa akin. Lumapit ako ng kaunti para ma aninag s'ya. F*CK! I can't see his face. His room is full of curtains. Bakla ba s'ya? Geez, I will talk to him tomorrow. Sa ngayon ay kailangan ko ng matulog dahil maaga pa ako bukas. Tomorrow is Friday, one last day of school in ever week. I hate Friday! Gusto ko kasi araw araw may pasok. Ayaw ko talagang mag stay dito sa bahay. Puro sermon lang ang aabutin ko.

"Bea! Ano ba! Ano na namang pinang gagawa mo d'yan sa labas. Pumasok kana, matutulog na tayo!" My ate shouted as she called my name. We are in same room! In this house there's a three rooms. The one is for my parents room,then the second one is my brother's room. And kami, dito sa may rooftop. This is my room together with my sister.

Sometimes if my anxiety attacked me,lalabas ako para umiyak. I don't want her to heard me..I don't want her to notice me crying! Kasi alam ko ang sasabihin nila. They will always call me 'overacting/ma-arte' instead of asking me what happened. Ang saya di'ba?

Na dapat sa kanila ako umiiyak pero nag tatago ako sa kanila pag umiiyak. That's a real family! A real definition of a family. Family is a trash. It is just a grop of people!

"Oo papunta na" I said in a very low tone of my voice. While wiping my tears, that boy keeps flashing in my mind. He's running on my mind. Who the hell is he?! Why he keeps bothering me?! How would I recognize him?

Halo halo ang mga tanong na iniisip ko. Sino ba kasi 'yon?!

_____

Pumasok akong tulala sa kwarto habang si ate ay tulog na. I am trying to sleep too,but f*CK! I can't!  I can't sleep without knowing that guy! I can't stop thinking about him! I wanna sleep sh*t! Humanda s'ya sa akin bukas! I will make sure na makikita ko s'ya!