'အိမ်ပြန်ပို့ပေးတာ ကျေးဇူးပါနော်'
'ရပါတယ် ကျွန်တော်စိတ်ချရတာပေါ့'
'ဟုတ်ပါပြီ,ဂရုစိုက်ပြန်ပါနော်'
'ကျွန်တော်liuအိမ်ထဲဝင်သွားတာကြည့်ပြီးမှပြန်မယ်'
'ဟုတ်, တာ့တာနော်'
Liuအိမ်ထဲဝင်သွားသည်ထိ pingမှ ကြည့်နေပြီး နောက်မှ ကားဖြင့်ပြန်ထွတ်သွားတော့သည်။
'ဟူး သူပြန်သွားပြီ, ဒီခံစားချတ်ကြီးကဘယ်လိုကြိးလဲ သူစောင့်ကြည့်နေတာငါစိတ်ထဲဘဝင်မကျဘူး'
ရေတစ်ခွတ်သောက်လိုက်ပြီး
အဝတ်အစားလဲကာ
Pingနှင့်အဖြစ်ပျတ်အားပြန်တွေးနေ
'သူ့အကြောင်းအကုန်မသိသေးဘူးပဲ သေချာစဉ်းစားကြည့်မှ,ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် xiuရဲ့အသိဆိုတော့ ယုံကြည်ရလောက်ပါတယ်'
သူမပန်းစည်းအားကြည့်လိုက်၍
'တော်တော်လှပေမဲ့ ငါမကြိုက်ဘူး, ငါမေးခွန်းတွေများနေတယ် ping, လူတစ်ယောက်က တစ်ဂယ်ချစ်မိရင် မေးခွန်းတွေမရှိဘူး ,သူဖြစ်လို့သဘောကျမိတယ် သူဖြစ်လို့ အနားမှာရှိတာပျော်ရတယ်, pingက လူကောင်းတစ်ယောက်ပါ ဒါမဲ့ ငါ့နှလုံးသားက သူ့ကိုမရွေးချယ်ဘူးပဲကို'
သူမပန်းစည်းအားယူ၍ စားပွဲခုံက ပန်းအိုးအလွတ်အားဖြည့်ထည့်လိုက်ပြီး
'အချစ်ဆိုတာလည်းပန်းလိုပဲ, အဲ့တာကြောင့် မကြိုက်မိတာများလား'
🌠🌠🌠🌠🌠🌠
'ဆရာ မင်္ဂလာပါ'
'အင်း ကလေးတို့, ပိတ်ရက်ကောင်းကောင်းနားရဲ့လား'
'ဟုတ်"
'ဆရာ စာမေးပွဲအမှတ်စရင်းတွေယူလာပေးတယ်'
'ထွတ်လာပြီပေါ့'
'ဆရာ ဘယ်သူအမှတ်အများဆုံးလဲ''အေးဆေးပေါ့, နမည်ခေါ်မယ် လာယူပေးကြပါ'
ဆရာzhangမှ ကျောင်းသူ/သား များကို အမှတ်စရင်းဝေပေးနေပြီး
'ဒီတစ်ယောက် အမှတ်ရော အဆင့်ရော အရင်ကထက်ပိုတက်လာတယ်,အခုက အဆင့်3ရတယ်'