დაჩის ამ ლაპარაკმა ცოტათი დამაბნია და აზზე მაშინ მოვედი როდესაც სიტყვა "ამნეზია" ახსენა.
არვიცოდი რარეაქცია მქონდა, ნეტავ მართლა არსებობს მეორე შანსი!? იქნებ ესიყო? იქნებ შემეძლო ხელახლა ურთიერთობის დაწყება, გამომეყენებინა ჩემსასიკეთოდ ეს შანსი? მაგრამ რატომ არა? მან მატკინა გული მეხომ არა ჩემსთავზე მეცინება როცა ვუთხარი ყველაფერს გაპატიებ თქო.
ყველაფრის თავიდან დაწყება მართლაც მინდა, იქნებ შეიცვალა იქნებ აღარაა ისეთი როგორიც იყო აღარაა გრძნობებზე მოთამაშე ბულერი რომელსაც ვიცნობდი
- პასუხს რატომ არმცემ ანა!?
- იქნებ იმიტომრომ არვიცი რაგიპასუხო!? იქნებ იმიტომრომ არმინდა გავიხსენო ის რისი გახსენებისთვისაც ყველაფერ დათმე!?
ჩემა სიტყვებმა დაჩის მზერა ბრაზიდან სიბრალულში გადაცვალა. მომიახლოვდა მისი თავი ყელთან საშინლად ახლოს მქონდა, ნაზად მომატო ტუჩი და სუნთქვა გაახშირა.
ჩვენი პრიველი შეხვედრა გამახსენდა როცა ჩემი სურნელი დაახასიათა და თითქოს გონებაში ჩაიბეჭდა
- ეს სურნელი...
ცოტახნით ინტერვალი აიღო სიტყვებ შუა თვალები დახუჭა ოდნავ ჩაიწია და დააყოლა მეორე სიტყვაც
- ველური ყვავილების სურნელი გაქვს,
მისმა ნათქვამმა გული ამიჩქარა თავი ვეღარ შევიკავე და ვკითხე
-არც ეს სურნელი არგახსოვს?
- რატომ უნდა მახსოვდეს არცისეთი გასაგიჟებელი სურნელი გაქ
საწოლიდან ადგა ფანჯარასთან მივიდა გამომხედა მხოლოდ ერთი თქვა..
- შეგეძლო შეტყობინებებზე მაინც გეპასუხა.
ჩაიღიმა და გადაძვა.
არვიცი რასდულისხმობდა იქნებ მწერდა? მაგრამ მისი ნომერი დაბლოკილი მქონდა. მაშინვე ბლოკი ავხსენი რომ მენახა რასმწერდს მაგრამ აღარაფერი იყო ალბათ არმომდიოდა
ზუსტად 5 წუთში მისგან მესიჯი მივიღე
- დღეს დაბნეული და ნასვამი ჩანდი, ასერომ ხვალ ისევ იგივე თემაზე ვისაუბრებთ და იმედია ვერდაიძინებ დაძაბულობისგან! ტკბილიძილი ალქაჯ!?
CZYTASZ
სამყარო ჩვენ თვალში
Romansდასრულებულია/დასარედაქტირებელია. ამბავი პირველ ცდაზეა დაწერილი და გადმოცემული, ასერომ შეცდომებია დაშვებული. გრამატიკული შეცდომებიც ხშირია. "გახსოვს მითხარი რომ აღარ მენდობი, მე იმ მიწაზე სისხლის წვეთი ლაქად დავტოვე"
