YENİDEN
Düştüm, ruhumu aşan bir yüksekten düştüm. Düşerken umutlarımda döküldü cebimden, çocukluğum da kayıp gitti elimden, şimdi bir rüzgar esse ve beni sürükleyerek kaldırsa yerimden küle dönmüş bedenimi doğursa yeniden ve özgür bir kelebek gibi kanatlansa ruhum yeniden uçsam sonunu düşünmeden yeniden ve konduğum yer özgürlüğümün adı olsa bütün memleketler uzak, konduğum yer memleketim olsa ve keşke her düşüş yeni bir umut olsa...
***
EY SEVGİLİ
Düştüm, nasıl kalkarım şimdi ayağa, kim tutar elimden sen olmayınca, kim silecek gözyaşımı yüreğin yüreğime dokunmayınca, işte öksüz kaldı bir yanım nasıl avuturum kendimi hangi sözcük derman olup iyileştirsin, tamamlasın bu yaramı görmüyor musun? Ey sevgili! Acıyor işte kalbim, yanıyor işte ruhum, alev alev bağırıyor duymuyor musun? Şu esen rüzgarın sesi, yüreğimin acısıdır görmüyor musun? Şu yağan yağmur, gözyaşlarımdır. kulak ver ey sevgili! Ama aklınla değil, kalbinle dinle sesimi...