Muhafazakar (✓)

Özel Bölüm

17.05.2022
İyi okumalar...

İçerden duyduğum büyük gürültüyle korkuyla yerimden doğruldum. Nefesim kesik kesik akciğerime ulaşmaya çalışırken etrafa bakındım dehşetle. Selin. Selin'im, Hilal'im.

Yataktan hızla atılırken olanca korkuyla çıktım odadan. Rabbim ne olur bir şey olmuş olmasın. Yalvarıyorum.

Göz gezdirdiğim koridoru endişeli adımlarla aşarken bebeğimin salondan gelen ağlayan sesiyle adımlarım hızlandı. Yüreğim sıkışırken salonun kapısını araladım korkuyla. Ellerini yüzüne kapatmış ayakta ağlayan sarı civcivi görürken Selin'in sesini duydum.

"Bebeğim yok bir şey. Baban kızmaz. O kızsa kızsa ağlamana kızacak şuan. Lütfen ağlama daha fazla." Yerden biblo parçaları toplayan Selin'i fark ettim. Ayşe'nin bana ilk aldığı hediye olup olmadığını sorguladım korkuyla.

"Oyun bozanlık yapıyorsun Sare. Baban sesini duyup uyanacak. Sadece biraz futbol oynamak istemiştim. Hem eşya kırıp hemde ağlayarak niye anneni strese sokuyorsun. Bak erken doğuracağım senin yüzünden." Dediğinde kenarda duran top çarptı gözüme hamileliğinin son üç ayına girmiş kadının kilo almış hasas haline bakındım. Dayaklıktı. Onu dövsem yeriydi. Futbol oynamasını yasakladım sanıyordum?

Kızımın yanına yaklaşıp hâlâ ağlayan kızı şefkatle göğsüme çekerken beni fark eden Selin edebsizce küfür ederek önüne dönüp biblo kırıklarını toplamaya devam etti.

"Selin elin bir kanasın, benim azabımdan kork o zaman. Ben sana göstereceğim futbolu." Derken 'baba' diyerek ağlaması şiddetlenen çocuk belime sarıldı. Sarı saçlarını sevdim. Annesinin tıpatıp aynısı olan kızımın güzel saçlarını okşadım şefkatle.

"Kızmadım meleğim." Dedim bir futbol oyununa kurban olan kıymetlime karşılık. Haşlayacağım ben Selin'i. Yok ya ben minik meleğime neden kızayım. Biliyorum aklına Selin'in girdiğini.

"Banada kızmadın değil mi?" Diyerek şansını deniyen kadına baktım öldürücü bakışlarla. Ayağa kalkmış tatlı gözükmeye çalışarak gülümsüyordu fakat haberi yoktu. O öne çıkan koca karnıyla oynadığı lanet oyun yüzünden rengi atmış gözleri cansızlık ve yorgunluğa bulanmıştı. Bayılması mı gerekiyordu illa? Benim onu evin bir köşesinde o halde bulmam mı gerekiyordu? Şu saçka oyun yüzünden düştüğü hale değer mi? Kızmadım ha! Kızmadım?!

"Oğluna bunu yaptığına inanamıyorum Selin. Gerçekten... Nasıl bir korkuyla uyandım haberin var mı? Bir şey oldu sandım. Ödüm koptu. Hanımefendi oyun oynamış. Hilal'in az daha düşeğini unutmuş. Tekrar oynamış(!)" Sesimin yükselmesini engelleyemezken içim köpürüyordu. Kollarımda titreyen Hilal'i hissetmek vicdanıma dokunsada zevkleri için çocuğumu ve kendini tehlikeye atmıştı. Erkek olsa onu evire çevire dövecek kadar öfkeliydim ama yüzüne bakınca sinrimi kaybetmemek elde değildi.

Hilal karnındayken az daha oynadığı futbol yüzünden düşmüyor muydu? Bu ne cesaret Allah aşkına.

"Ben sadece çok istedim Affan. Sana her futbol dediğimde yüzüme öfkeyle bakmasan ben istermiyim köşe bucak oynamak. Bu soğukta bahçede oynamayı bile düşündüm. Hormonlarım normal değiller ve kontrol edemiyorum anlamıyor musun? Hayatımız boyunca Sare'yi az daha düşüreceğimi mi konuşacağız?" Diyen kadınla iç çektim. Kızımıda futbolcu yapmıştı. Başımın belasıydı bu kadın. Erkek olmayınca üzülmüştüde ben futbol sevmez diye gülmüştüm. Şimdi topu belki benden daha iyi süren iki kadına sahibim. Allah affetsin arada bu garip duruma şaşkınlıkla bakmak zorunda kalıyorum.

"Yalnız erkek olacak. Bu sefer gerçekten evi başımıza yıkacaksınız sanırım." Dediğimde gülerek doğruldu Hilal.

"Ben ona öğreteceğim oynamayı." Diye nazlı nazlı konuşunca gülmeden edemedim. Aman annenden geri kalma. Kalma ki ailemizi toplasak bir futbol takımı kuralım.