kiraz çiçeği

🌌🌌🌌-9-

...
Kız sanki ruhuyla arasına duvarlar varmış gibi, kendisini nerdeyse kaybetmiş hissediyordu sahilde yürürken. Hayatından en azından 2 gün bile olsa uzaklaşmak için gelmişti buraya. O karmakarışık olaylardan sonra kendisini toparlamak için gelmişti. Başına gelebilecek olayları tahmin ediyordu ama umrunda değildi. Tek derdi kendisiydi.

Sahilde yürürken kaldığı otelin beslediği kedi yavrularından birisi yanından geçmekte olduğu bankın üstünde yatıyordu. Kedileri severdi ama ondan hoşlandığını belli eden kedilerle. Yanına oturdu ve ona bakmaya başlamıştı. Küçük kedininde kıyamet kopsa hiçbirşey umrunda olmayacak tavırları onu daha tatlı gösteriyordu. Kız elini yavaşça kediye uzattıp onu sevmeye başladı. Kedinin hoşuna gitmiş olacakki mırıllıyordu, kızda kediye iyice yaklaştı.
Şu an müzik dinlemek istiyordu cebinden kulaklığını ve telefonu çıkartıp müziği açtı.

Lp-lost on you (slowed)

Şarkıyla beraber etrafında gördüklerini şarkının ritmindeymiş gibi geliyordu. Ne zaman bir konuya dalıp gitse her zaman yaşardı bunu.

.
.
.

Barlas benim ani hareketimden sonra baya şaşırmıştı. Ve ben bir an yaptığımın farkına varıp biraz uzaklaştım. O ise tatlı gülümsemesini bana sunarak yanıma kutuyla berber yaklaştı.
Kutuyu bana verdi ve bana bakmaya başladı. Kutuyu yavaşça açtım ve içerisinden 2 bileklik çıkmıştı. İkiside benim küçükken çok sevdiğim iki pembe taştan kalpti. Bunları oldum olası hiç unutamadım ve her zaman bunlara benzer bir şey almaya çalışmıştım.
Barlas'a baktım ve ona sarıldım. Bu an sonsuza kadar sürseydi keşke, hiç bırakmak zorunda olmasaydım. Tek amacım yanında olmak olsaydı.
Ve kutunun altına baktığımda tarihleriyle beraber bir sürü kağıt vardı. Kapağını kapatıp kenara koydum ve onunla kayaya uzandık.
Sadece yazın ve sonbahar görebildiğim 2 yıldızı görüyordum. Bunlar ikimizdi benim için.

"Şu iki parlayan yıldızı görüyorsun değil mi? İşte onlar benim için ikimiz demekti eskiden. Sana hiç kavuşamayacağımı hissediyordum çünkü eskiden gelen anılarım bunun nedeni.
Ve etraflarındaki yıldızlar ise bizim engellerimizdi. Daha doğrusu benim çünkü nerdeyse hepsi üstteki yıldızın yani kendime seçtiğim yıldızın yanında. "

Ben böyle konuşurken ve umutsuzluklarımı hatırlamaya başlayacakken Barlas beni durdurdu.

"Bunlar olmadı ve olmasında da izin vermeyeceğiz tamam mı, sakın böyle düşünme lütfen. Ben seni senelerdir bekliyorum kimseyede açık kapı bırakmayacağımdanda haberin olsun Berceste. "
.
.
.

Kamptan dönüşümüzde 2 arabayla gidiyorduk. Ezgi ne yapıp edip beni 10 saatlik yolculukta Barlar ile dip dibe sıkıştırmayı başarmıştı. Barlas'ın bunu istemediğinden gören kimse kesinlikle inanmazdı. Bende çok mutluydum ama dün o yaptığım şeyden sonra baya utanıyordum.
( bir süre sonra)
Kulaklıklarımla ben bir bütün olmuştuk. Farkındaydım hep müzik dinleyerek bütün sorunlardan kaçtığımın. Buraya gelmeden önce kırdığım kalpler bana bir ömür boyu acı çektirecekti.