თავი 2

69 14 8
                                    

Author pov

14.05.2009

ჰარის დედა თან ტირის თან ტანსაცმელს ალაგებს ხოლო ჰარის მამა წინ და უკან დარბის თან ტელეფონზე საუბრობს.

ჯემა დივანზე ზის თავი აქვს ჩახრილი და ქვითინებს ხოლო ჰარი კი გაურკვეველობაშია რა ხდება...
ვერ იაზრებს რა ხდება რატომ ტირიან...
სამზარეულოში გადის რათა წყალი დალიოს როცა მამისის ხმა გაიგო

-მისმინე ის მხოლოდ 10 წლის არის გესმის? ის დედა მოტყნულად 10 წლის არის! რომელიც შეშლილია ვერ იაზრებს ვერაფერს... არა ექიმი ვერ უშველის... მას სჭირდება რამდენიმე წელი გამოკეტვა ისე ვერ დაწყნარდება...მისი სახელი არის ჰარი ედუარდ სტაილსი 10 წლის.

ჰარი გაშეშდა შეშლილი ვარ? გაიფიქრა იმ წამსვე ჰარიმ სარკესთან მივიდა და თავის თავს შეხედა არაფერი ეტყობოდა შეშლილის მან ჯერ თავის დას შემდეგ დედამისს შეხედა

-დედა მე შეშლილი ვარ?- ანნე უყურებს თვალებში ცრემლები ისევ მოსდის ჰარის სიმაღლეზე იხრება და შუბლზე ჰკოცნის.

-შეშლილი არ ხარ საყვარელო ვინ გითხრა?

- მე მამას ხმა გავიგე...მას სადღაც ჩამწერა და უთხრა შეშლილი არისო

-ცოტახანი ჩვენგან შორს იქნები ხომ ხარ ძლიერი ბიჭი? ხომ გაუძლებ ჩვენ გარეშე?

-არა დედა მე მომენატრები ვერ გავძლებ

- როგორ არა ? გაძლებ შენ ძლიერი ხარ

-ჯემაც იქ იქნება?

-არა იქ მარტო შენ წახვალ მაგრამ გპირდები ყოველ დღე მოვალ შენ სანახავად კარგი? - ჰარიმ თავი დაუქნია

ჰარი 9 წლის იყო პირველად თავის დაშავება რომ დაიწყო თუმცა მას ცოტახანში არაფერი ახსოვდა მას შეეძლო უაზროდ ეყვირა თუმცა რატომ ყვიროდა არ იცოდა .

ჰარი , ჯემა , ანნე და რობინი მანქანაში ჩასხდნენ ჰარი ფანჯარაში იყურებოდა მთელი გზა ხმა არავის ამოუღია...
რამდენიმე წუთში მანქანა გაჩერდა თითქოს აქ გაჩერდა მისი გულიც
მანქანიდან ყველა გადმოვიდა ჰარის ფეხები უკან რჩებოდა

As it wasWhere stories live. Discover now