Liam's pov
ყველაფერი კარგად მიდიოდა ჩემი ოჯახი უკეთ გავიცანი ჩემი ბიძაშვილები რომლებიც არც თუ ისე კარგები აღმოჩნდენ ისევე როგორც ჩემი მშობლები
რამდენიმე კვირის უკან ოჯახს ვუთხარი რომ გეი ვიყავი ყველაფერი თავიდან სიცილში გაატარეს შემდეგ კი მეჩხუბეს
ოთახშიც კი ვიყავი ჩაკეტილი
დამემუქრეს რომ ზეინს მოკლავდნენ
და ეს ყველაფერი ბავშვური გატაცება იყო
ვუსმენდი როგორ მლანძღავდნენ
როგორ ამბობდნენ ზეინზე ცუდს
ტირილი დავიწყე რაზეც მამაჩემი უფრო გაბრაზდა და ხელითაც შემეხო...
მძულს უკვე აქაურობა
მძულს რომ ამ ცხოვრებაში ჰარის "მტერი" ვარ...
დედაჩემმა კარები შემოაღო
"ლიამ მამას საქმე აქვს შენთან გეძახის"- მიღიმის
ქვემოთ ჩავდივარ და მამას გვერდით ვჯდები
კითხვის ნიშნის სახით ვუყურებ
"შვილო უკვე 18- ის ხარ ვფიქრობ დროა ცოლი მოიყვანო.. მე და დედაშენი უკვე ასაკში ვართ შვილიშვილები გვჭირდება"-
უკან ვიწევი
"მე შეყვარებულიც კი არ მყავს.."-
" ოჰ ვიცი. მე მყავს კარგი გოგო შენთვის მაია ჰენრი კარგი ოჯახიდან არის დღეს საღამოს მოვლენ და გაიცნობ ქორწილის დღესაც დავთქვამთ"-
"მე გეი ვარ ქალთან არ შემიძლია..ეს ხომ გავიარეთ?"-
" ლიამ სიტყვები!"- დედაჩემმა შენიშვნა მომცა
ღმერთო!
" არა შენ არ ხარ გეი! შენ ხომ არ გინდა შენი შავგრემანი ბიჭის სიკვდილს უყურო?"- თავი გავაქნიე -" ან შენი მეგობრის რა ჰქვია? ჰარი..ჰარის სიკვდილი ხომ არ გინდა?"- ცრემლები მომაწვა-" დღეს მოვლენ ისინი და ძალიან მშვიდად იქნები არც არაფერს გააპროტესტებ ახლა კი ოთახში"-
YOU ARE READING
As it was
Fanfiction"ის ცუდი წარსული აღარასოდეს განმეორდება"- კულულები გადავუწიე "და ეს შენი დამსახურება არის ლუ"
