Villan Deku *İyi Ve Kötü*

İntihar

"İntihar"

Önceki bölüm Özet

Ona hep sormak istediğim soru aklıma geldi ve All might gitmeden önce seslendim."ALL MİGHT" ve bana dogru kafasını çevirdi."Ben özgünlüksüz doğdum aca..ba ben özgünlü..güm olmadan'da bir kah..raman olabilirmiy...im?"ben çok umutluydum çünkü benim halimi anlayacak tek insanın O olduğuna inanıyordum. All might üzücü bir sesle "Üzgünüm ama özgünlüksüs bir kahraman olamazsın"

Özetin sonu

O anda bütün hayallerim yıkıldı. Çünkü beni bu dünyada en iyi anlıyaca'bilecek 2 kişiden biriydi. birincisi annem ikincisi'de Oydu Sonra All Might Yeşil gözlü çocugun gözlerine bakarak konuşmaya devam etti "Eger İnsanlara yardım etmek istiyorsan polis olabilirsin her ne kadar taktir görmeyen bir meslek olsada"

Midoriyanın gözlerinden yaşlar akıyordu ama bunu belli etmemeye çalışıyordu. All Might çocugun bu haline üzülmüştü ama doğru karar verdiğine inanıyordu. Çünkü özgünlüksüz birinin Özgünlüklü birine karşı çok fazla dezavantajı vardı. Bu sözleri çoçuğun hayatını korumak için söylemişti.

Midoriya başını kaldırdıgında All Might'tı hiç bir yerde göremedi çünkü çoktan gitmişti. Midoriya aglamaktan kızarmış gözlerini ovuşturuyor'du ve yavaşça kalkıp okulun yolunu tuttu. Midoriya geç kalmamıştı. Ama okula gelirken yolda yaşadıklarını bir an olsun aklından çıkaramadı.

Sınıfa sessizce girdi çünkü dikkatleri üzerine çekmek istemiyordu. Tam sırasına oturduğu an Bakugo ve 2 arkadaşı onu gördü. Ve hemen onun sırasına ilerlemeye başladılar tam sırasının olduğu yere vardıklarında bakugo sinir bozucu bir sesle konuşmaya başladı. "Hey Lanet deku" deku bana taktığı bir isim kendince yararsız anlamında kullanıyor"Hala Kahramanmı olmak istiyorsun Aptal Deku"

Midoriya sesini hafiften kısarak konuşmaya başladı. "Hala kahraman olmak istiyor..sam noğul'muş kacca..n" katsuki alaycı bir sesle "Sen asla bir kahraman olamazsın çünkü sen özgünlügü olmayan bir bok parçasısın" katsuki'nin yanındaki arkadaşlarıda ona destek veriyordu hepsi ya Midoriyayı aşşalıyor yada şiddet uyguluyordu. Sonrasında sınıfa öğretmen geldi. Sanki hiç bir kavga olmamamış gibi davrandı "herkez yerine otursun"dedi tabi öğretmenin umrunda bile de degildi benim zorbalıga ugramam. Tabi özgünlüksüz bir ezigi kim umusardı.

#Yz:Elbet bunun acısını çıkartacam#

Hocamız gelecekteki hayallerimizi ve hangi liseye gidecegimizi soruyordu çünkü okul bende dahil herkes Kahraman olup,Japonyanın en iyi kahramanlık lisesi Olan UA Kahramanlık lisesine gitmek istiyordu. ama ben bu gün yaşadıklar yüzünden kararsısdım benim de UA'ya gitmek istedigimi öğretmen'de dahil sınıftakakiler duyduğunda kahkahalara boğuldular "UA'ya girmekmi senmi" herkez bana bakıp bir kahkaha atıyordu. Ögretmen herkese "Sussun" demesine rağmen kendisi'de altan altan kahkaha atıyordu.Ve Ben çok utandım! Öyleki utamcımdan ölmek istiyordum.

Bütün Dersler böyle akıp geçti son derste bittiğinde defterlerimi çantama koyuyordum'ki bakugo yanıma geldi sıramdaki kahraman notlarıyla dolu defterimi aldı ve konuşmaya başladı "Hey lanet deku sen kahraman olamayacağın için artık bu saçma defterede ihtiyacın yoktur degilmi" ben ise defterimi aldıgı andan itibaren "kaccan defterimi hemen bana geri ver".

"Oi Oi kücük civcivimizin seside çıkabiliyormuş"dedikten sonra bakugo defterimi yakmaya başladı. Ben ona engel olmaya çalıştığımı gördügü zaman defterimi camdan attı ve beni duvara yapıştırıp konuşmaya başladı "aptal Deku bunu sakın unutma en iyi kahraman ben olacağım sense bir hiç olacaksın" duvara çarpmanın etkisiyle kolum kırılmış ve ayak bileğim incinmişti ama bu benim umrumda değildi.

Benim umrumda olan defterimdi O defterimdeki yıllarımı harcamıştım. hemen camın yanına gidip aşşagı baktım ama defterden bir iz yoktu. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Karşıma baktığımda Bakugo yüzünde mutlu bir sırıtışla bana bakıp konuşmaya devam etti "eger kahraman olmak istiyorsan git intahar et belki öbür hayatında bir özgünlügün olur" Bakugo O sözleri söyledikten sonra sınıftan çıkıp evine doğru gitti. Ben göz yaşlarımı silerken incinmiş bilegime rağmen ayaga kalkıp yürümeyi denedim. Tökezleye tökezleye eve doğru gidiyordum ve Hala gözlerimden yaşlar akıyordu. Eve vardıgımda annem meraklanmıştı çünkü eve olduğudan geç gelmiştim.

İnko oğlu için çok endişeleniyordu çünkü her zaman eve yaralarla geliyordu annesi bu yaraları ona sorduğu zamam düştüm yada kapıya çarptım gibi bahaneler uyduruyordu inko ogluna daha fazla soru sormak istiyordu ama bunun onu üzecegini ve daha çok bahane üretecegini biliyordu bu yüzden ona daha fazla soru sormuyordu. Aslında ona eski çocukluk arkadaşı olan bakugo'nun zorbalık yaptığını emindi ama hiçbir kanıtı yoktu bu yüzden yarın bakugonun annesi olan mitsuki-san'la okula gidip oğluna ne oldugunu ögrenecekti.

Çünkü artık oğlunun bu haline dayanamıyordu. Midoriya annesinin bu endişesisini anlıyordu sonuçta güçlü bir özgünlügü olsaydı onun için daha az endişelenirdi. İzuki hızlıca odasına çıkıp kapıyı kapattı. ve hayatını gözden geçirmeye başladı. Muhtemelen asla bir kahraman olamayacaktı. çocukluk idolü olan All Might bile kahraman olamayacağını söyledi. Bir anda arkadaşının sözleri aklına geldi "Hey Lanet deku neden intahar etmiyorsun"İzuki O sözleri sindirmeye çalışıyordu. ama arkadaşı haklıydı hiç bir işe yaramıyordu ölsede hiç kimsenin umrumda olmazdı. Hızlıca odasından çıkıp annesine"Anne ben biraz hava almak için dışarı çıkıyorum"dedi. İnko oğlu için endişelenmişti. çünkü hava çoktan kararmıştı. Sonra oğlu ona sarılıp "Anne seni çok seviyorum" demesiyle annesinin yüreğine su serpmiş'ti anneside ona "bende seni çok seviyorum" dedi. Midoriya Kapıya doğru ilerliyordu ağlayan gözlerini annesinden gizleyerek. evden çıktığında yavaş yavaş yürüyerek eve çokta uzak olmayan bir binanın önüne geldi ve çatısına çıktı. Binanın çatısının en uç noktasına kadar geldi ve aklına sözcükler adeta hücum etmeye başladı "Sen asla bir kahraman olamazsın çünkü sen özgünlügü olmayan bir bok parçasısın" "Üzgünüm ama özgünlüksüs bir kahraman olamas'sın" bu sözler onun kalbindeki umudu söndürdü. binanın çatısında hiç kimse onu duyamayacığı için yüksek sesle bagırmaya başladı "Bu lanet dünyada bana yardım edebilecek hiç kimse yokmu". bütün hayallerim yıkılmıştı çoçukluk idolü ona hayallerini bırakıp bir polis olmasını söylemişti

#Yz:polislere bir garezim yok#

Arkadaşları öğretmeni dahi hayalinden vazgeçmesini söylemişti. dünya O olmasa daha iyi bir yer olurdu. Midoriya bu düşüncelere daha fazla dayanamayıp kendini boşluğa bıraktı gözleri yavaşça kapanıyordu bayılmadan önce gördüğü son şey mor dumanlardı.

#Umarım bölümü sevmişsinizdir yeni bölümler en kısa zamanda geliyor yorum yapıp takip etmeyi Unutmayın#