vegaspete | özel bölüm

yedi

''Bugün biraz içeceğiz, daha sonra yarın Tae, Time ve Mew'i bekleyeceğiz. Evi yıkacağız ve parti yapacağız!" Bay Khun, yemek yerken etrafına ağzındakileri saçarak konuştu. Deniz ürünleri barbeküsü iyiydi.

"O zaman ben erken yatarım."

Porsche bardağını kaldırdı ve odasına gitmek için ayağa kalktı.

"Nereye gidiyorsun? Emekli olmak için çok erken!" diye bağırdı genç efendi.

"Uykum var."

"Biraz içmeliyiz! Tatil ne için var?"

"İşi buraya getiren sen olmadığın için bunu rahatlıkla söyleyebilirsin." Porsche, Bay Kinn'e bakarak söyledi.

"Hey, gerçekten başka seçeneğim yok. Bana kızma.. hayır.. hayır." Bay Kinn, Porsche'nin elini tuttu ve somurttu.

''Evet! Üstüne üstlük, o piç Vegas belgeleri aceleye getiriyor. Bütün bunlar bittiğinde, onu bulacağım ve boynunu kıracağım!"

Vegas'ın adını duyunca kafamı kaldırdım ve tartışmaya daha fazla dikkat ettim. Neden acele ediyordu? Takviminde, kimin ne zaman hangi müşteriyi göreceğini ayarlamıştı. Biliyordum çünkü onları hazırlamasına yardım eden bendim. Programa uyduysa, hiçbir sorun olmayacaktı.

"Hey, sakin ol. Bazı sebepleri olmalı, biliyorsun."

Bay Kinn ayağa kalktı ve kollarını Porsche'nin beline doladı.

LINE

PETE: Ne yapıyorsun?

VEGAS: Eve yeni geldim.

PETE: ve Macau?

VEGAS: Odasında dizi izliyor.

PETE: Akşam yemeğini yedin mi?

VEGAS: Yemeğe inmek üzereyim.

PETE: Çok ye.

Yeni hazırladığım pilav ve yemek tabağımın fotoğrafını çektim ve ona gönderdim.

VEGAS: Hepsi senin mi?

PETE: Neden, evet!

VEGAS: Tsk, beni anında parasız bırakacaksın. Çok yiyorsun!

PETE: Hey!

VEGAS: Hehe, şaka yapıyorum. Evimdeki her şeyi yiyebilirsin, beni bile. He He He.

PETE: Kapa çeneni! Sadece git ve ye! Şimdi.

VEGAS: Tamam gideceğim. Sadece hemen uyuma. Seni arayacağım.

PETE: Neden?

VEGAS: Bu bir sır. Henüz uyuma, tamam mı?

PETE: Tamam. Daha sonra ararım.

Son mesajı yüzümde küçük bir gülümsemeyle okudum. Bu mesafe iyi bir şey de getirmişti. Gittiğimden beri Vegas'ın bana eskisinden iki kat daha fazla ilgi gösterdiğini hissediyordum. İlk kız arkadaşımın olduğu zamana geri dönmüş gibiydim. Bazı kısa mesajlar yüzünden neden utanıyordum ki?

Onu düşünmemi ve birlikte geçirdiğimiz zamanlara değer vermemi sağlıyordu. Daha fazla konuşmayı, daha fazlasını duymayı dört gözle bekliyordum. Onu öpmek ve ona sarılmak istiyordum.

Bekle. O aptalı özlüyor muydum?

Ey! siktir, lanet olsun!

Evet, sıçtık!