"Yaptın mı ezberini?" diğer oyuncuların menajerleriyle nasıl bir iletişim içinde olduklarını pek bilmediğim için aralarında Pınar ve ben gibi arkadaş olanlar da var mı sorusuna net bir cevap veremiyordum. Ama içimden bir ses insanlara üstten bakmayan bir kesimin olduğunu söylemişti lâkin Zeynebi bu insanlarla aynı kefeye koymak istemiyorum. O bencil, egoist ve insanlara onların efendileriymiş gibi davranmayı seven kıskanç bir yılandı.
"Yaptım tabi ki sen ne sandın?" Replikleri Pınar'a karşı kullanıp ezber kontrolu yapıyordum. Pınar her anlamda mükemmel bir kızdı üstelik evli ve bir kızı vardı onunla arkadaş olmak beni iyi hissettiriyordu.
İnsanların fısıldaşmaya başladığını fark edince bakışlarımı Pınar' dan çekip etrafda dolaştırdım. Az önce hazırlıklar için mahşere koşar gibi koşanlar şuanda neden kıpırdamıyordu? İnsanların bakışlarını takip edince tepkilerinin nedenini anlamıştım...
Çağan Efe Ak
Solgun gözleri, sarıya çalan dağınık saçları ve kesinlikle bir stilistten yardım aldığını düşündüren giyim tarzıyla insanların odak noktası olmayı başarmıştı. Göz göze geldiğimizde hiçbir şey olmamış gibi bakışmayı sonlandıran taraf olup soğuduğu için ağızda iğrenç bir tat bırakan kahvemi yudumladım.
Onu canlı bir şekilde karşımda görmek biraz kötü hissettirmişti. Sonuçta üzerinden çok zaman geçmemiş bir ilişki yaşamıştık ve ben beni sevdiğini sanarak ona gönlümü kaptırmıştım. Ah, ne kadar safmışım meğer. Benden daha çok zeyneple ilgilenmesinden anlamalıydım bir bit yeniginin olduğunu.
"Tuana sen çalıştın mı rolüne?" Gözlerini benden ayırmayan yönetmene özgüven dolu olduğunu düşündüğüm bir gülümseme gönderdim.
"Evet hocam tam anlamıyla hazırım"
Aynı soruyu Çağan'a da sorunca umursamazlık maskemi yüzüme yerleştirmeye çalıştım, oyuncu olmanın verdiği avantajı düşünerek başardığımı umdum.
Normalde başroldeki oyuncular dışındaki oyuncu kadrosuyla pek içli dışlı olmayışıyla bilinen yönetmen boşuna sadece ikimize yöneltmemişti soruyu. Çünkü Çağan da benimle birlikte başrolü paylaşıyordu.
"Evet arkadaşlar her şey hazırsa çekimlere bir an önce başlayalım."
Her şeyi son anda öğrenmenin getirdiği öfkeyle ortalıkta görünen zeynebe samimi olmayan bir gülüş gönderdim.
"Teşekkür ederim Zeynepçimm" Alık alık suratıma baktı bu tepkimi beklemiyor olmalıydı.
"Ne teşekkürü?"
"Sen olmasaydın nasıl başrol olurdum ben."
Ağlamaklı bir ses çıkararak yanımdan uzaklaştı. Kudurduğunu biliyordum ama umursamadım. O sırada yine Çağanla gözlerimiz buluştu boş bakışlar yollayarak hazırlık yapanların yanına gittim.
Her şey daha yeni başlıyordu...
Hi guysss
Sınavlarım bitti ama ben yazacak vakit bulamıyorum bu yüzden kısa bir ara vermeye karar verdim taslak olarak yazıp hikayeyi bitirdikten sonra bölümleri atacağım
BAYBAY ÇAVÇAV
