Anonim | reus

1

Her zamanki gibi evde pineklediğim günlerdendi. Annemin

"Hey! Adel. Git de postaları kontrol et. Zaten hiçbir iş yaptığın yok."

Bu klasik anne lafına gözlerimi devirdim ve kapıya kadar yürüdüm. Bacağıma sürtünerek oyun oynamak isteyen Marrie'ye baktım.

"Marrie şimdi olmaz. Rahat bırak beni kedicik." Hırlamasına karşılık vermeden tekrar gideceğim yere doğru yöneldim.

Postaları aldım. Tahmin ettiğim gibi. Kredi kartı, market reklamı, elektrik su faturası.

İlgimi çeken yoktu. Neden bakıyordum ki zaten? Doğru ya aptallığımdan.

Mutfağa annemin yanına gittim. Mektupları anneme verdim ve o da benim gibi bi süre bakındı. Durumdan sıkılarak

"Sana iyi okumalar. Anneciğim." Diyerek yanağını öptüm. Kapının eşiğindeyken

"Hey Adel! Senin adına gelen bir mektup var."