3

183 17 3
                                    

Meraba arkadaşlar öncelikle hikayedeki büyük gecikme için üzgün olduğumu bilmenizi isterim.

Biliyorum kütüphanenizden bile çıkarmış olabilirsiniz. Sonuna kadar haklısınız.

Fakat bir de benim penceremden bakılacak olursa internetimiz gitti. Babam kapattırdı derslerime iyice odaklanmam için. İnterneti bulduğum yerde kısa kısa yazmaya çalıştım ve bütününü oluşturdum. Umarım beni affeder ve hikayeyi beğenirsiniz. İyi okumalar.

Bu arada multi Adelinda...

Anneme bu seferlik yalan söyleyecektim. En azından şimdilik.

***

Annem odamdan çıkar çıkmaz oturduğum yerden süratle ayaklanıp mektubu saklama girişimlerine başlamıştım.

Aklıma gelen dahiyane fikirle arkadaşımın hediye ettiği ama yıllardır kullanmadığım kutumu bulmaya çalıştım.

Sonunda diye nefes verdiğim bir arayıştan sonra elimdeki mektubu içine koydum. Gelen diğer mektupları da buna koyacağımı varsayarsak daha fazla büyük bir kutu almalıyım diye düşündüm. Ama sadece düşündüm icraata geçmiyeceğimi en az benim kadar sizde biliyorsunuz ya neyse işte.

Hemen oturdum ve yazmaya başladım. Kağıt tomarlarının arasında adeta kayboluyordum.

Kağıtların hepsini yuvarlayıp top yaparak çöpe fırlattım. Ve baskettt. Basketbola gittiğimi söylemiş miydim? Neyse salak salak konuşmayacağım.

Masanın başına adam akıllı oturup düşüncelerimle kendimi boğmaya başladım. Ve artık başlama vakti.

Öncelikle senin, neden kim olduğunu soramayacağım? Gerçekten merak etme hakkım var.

Ayrıca şunu bil istiyorum ben uzun uzun düşünüpte senin için mektup yazamam. Bu seferki istisnai bi durum.

Bence bu kadar yeterde senin için fazla bile.

Mektubu alıp zarfa koydum. Söylediği adresi yazdım ve dışarı çıkıp postacının postayı aldığı teneke kutuya koydum.

Şimdi yapmam gereken tek şey sadece postacının postayı almasını beklemek. Ha! Bi de annemin söylemleri üzerine yapmam gereken bir şey daha var.

İş bulmak!

Ah! İş kelimesinden nefret ettiğimi bilmiyor mu acaba?

"Adell! Sana kaç kere söyledim. Şu odanı temiz kullan diye?" bu cümleyi her gün söylediği için artık aldırış etmiyordum.

Şimdi düşündüm de bu cümleyi kurduğumda 1 dolar almaya başlasam... hesaplayamayacağım kadar çok para alırım iş bulmaktan daha iyi olurdu.

"Anne dışarı çıkıyorum. Dediğin gibi iş bulacağım."

"Aferin kızıma. Şimdiden adam
olmaya başladın."

Şimdi ben adam değilim gibi saçma bi espri yapıpta gitmek istemiyorum. Sessiz sakin gitmek en iyisi.

***

İğrenç! Hayatımda bu kadar iğrenç bi işe düşeceğimi sanmıyordum.

Ne demek benim gibi biri bulaşık yıkayacak ha ne demek!!! Bi de et yemekleri yapan bir restorantta o tabaklardan etleri ayıklamak. Benim gibi vejeteryan biri? Kelimenin tam anlamıyla.

Öğk.

"Ne zaman işe başlayabilirim?"

"Şimdi. Şimdi başlayabilirsoniz."

Öldüm ben galiba.

Evet arkadaşlar kısa biliyorum telefondan yazmanın dezavantajı üzgünüm. Neyse voteleri eksik etmeyin öptüm.

Hayırlı Ramazanlar Dilerim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 18, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Anonim | reusHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin