P.o.v. Leon
vandaag was de eerste schooldag na de zomervakantie.
verrassend genoeg wilde ik graag terug naar school om rond te hangen met mijn vrienden en urh Castillo.
ja haar wil ik niet echt zien.
ik heb haar niet gezien of gesproken in de afgelopen 3 maanden, ik kan niet blijer zijn.
in de zomer zijn ik en Fede naar Londen geweest en we hadden een leuke tijd.
toen ik hier over aan het nadenken was hoorde ik mijn chauffeur zeggen:
''meneer we zijn er''
''oh oké'' antwoorden ik.
''ik zal je later komen ophalen'' zegt hij in een welgemanierd accent.
''je weet dat ik geen baby meer ben hè'' zeg ik half schreeuwend.
ik haat het hoe hij me behandeld.
ik ben godverdomme 17.
''ja meneer,ik weet dat u geen kleuter meer bent maar het zijn uw vaders orders''
''urg het zal wel, en noem me alsjeblieft geen meneer. hier hebben we het al over gehad, noem me Leon dude''
''oke Leon dude''
''ughhhhhh, ik ben hier weg'' zeg ik als ik uit de auto klim.
ik loop de school binnen en ik zie hoe iedereen druk bezig is met elkaar te informeren over zijn/haar vakantie.
ik ben alle mensen aan het bewonderen als er ineens iets op mijn rug springt nou ja zeg gerust maar iemand/
''heeeeeeyyyyyy Leo! hoe gaat heeeeeet?'' zegt hij helemaal happy.
ik snap niet hoe mensen zo vrolijk kunnen zijn.
''hey Federico, moest je echt op me springen om dat te vragen? en noem me geen Leo'' antwoordde ik.
''wow iemand hier heeft een goede bui, zeker met het verkeerde been uit bed gestapt?'' vraagt hij zo vrolijk als het maar kan.
''nee ik ben oké bedankt'' probeer ik zo aardig mogelijk te zeggen.
''waarom ben je dan zo chagrijnig?''vraagt hij
''vertel me eens, hoe kun jij s ochtends zo vrolijk zijn?'' vraag ik.
''oh nee niet weer over dat vrolijk zijn. ik heb je al vertelt, als je dankbaar bent voor wat je hebt ben je altijd vrolijk'' zegt hij half verveelt
''nou laten we Fran en Vilú opzoeken'' zegt hij om het onderwerp te veranderen.
''waarom ga jij niet Vilú opzoeken en Fran vertellen dat ik hier op haar wacht. ik heb echt geen zin om drama face nu te zien'' vertel ik hem
''echt niet man, je gaat haar niet ontlopen. we zijn vrienden en ze heeft een naam: Violetta'' zegt hij geïrriteerd
''ik weet niet hoe het met jouw zit maar ik ben geen vrienden met haar, en waarom verdedig je haar? vind je haar leuk ofzo'' zeg ik om hem boos te maken
''nee dat vind ik niet'' schreeuwt hij. haha ik heb hem
''als je geen vrienden met haar bent wat ben je dan wel?'' vraagt hij.
''we zijn uhh...''
''ik denk dat je op weg bent'' zegt hij
''welke weg?'' vraag ik
''op weg om haar te ontmoeten'''zegt hij smirked
''uurrgggghhhhh''
JE LEEST
My best Frenemy Vertaling nederlands
FanfictionAlle rechten zijn van @kieraM1999 klik hier voor de het Engelse origineel http://www.wattpad.com/story/27224056-my-best-frenemy ''besef je je dat ookal vechten jullie 24/7 jullie niet zonder elkaar kunnen'' ''nee fran ik kan heus wel leven zonder di...