CHAPTER 1

128 11 1
                                    

August 21 , 2044

Shann's

Hi I'm Shann Trinidad Skribikin , I'm 18 year's old
Ang nag iisang anak ni coleen Skribikin.
Isang secretary ng CEO ng isang sikat na company sa pilipinas.

Hindi maganda ang relasyon namin ni mama simula nung namatay ang asawa ni mama , ang papa ko .

Parang hangin nga lang ako sa loob ng bahay eh ,
halos hindi kami nag uusap ni mama at ayaw nya din akong kausapin.

Hindi ko din alam kung bakit ganito ang trato ni mama sakin ,
always wala sa mood ,
nagagalit agad sa akin ,
lagi nya akong sinasaktan ,
pero kahit ganun ang trato ni mama sa akin , mahal na mahal ko yun.

Hanggang ngayon ,
hindi ko padin kilala kung sino ang papa ko.

Sabi ni Tita abby sa akin na babae raw ang papa ko.
Well,
hindi na ako mag tataka kung totoo na babae ang papa ko kasi sa
panahon namin ngayon pwede ng magkaroon ng anak na babae
ang dalawang babae
(Pero walang lawit sila ah basta google nyo na lang )

Hanggang kailan matatapos to?
Kailan ulit maging masaya si mama?
Anong gagawin ko?
Nakakapagod na...

Monday
6: 30 am
At Casa Rosalia condo Unit

TIT!! TIT!! TIT!! TILILIIIITTT!!

Biglang nagising si shann sa malakas na alarm
"Arggg! Gusto ko pang matulog tsk ! "

Reklamo ni shann habang kinukusot ang kanyang kaliwang mata.

Nakatulala lang ito sa ceiling at hindi napigilang mapaluha kakaisip
sa nangyaring away nila ng mama nya kagabi

Flashback.....

"Ang sakit ng katawan ko! "Agad namang ibinagsak ni shann ang kanyang katawan sa kama.
Kaka uwi nya lang galing sa school ,
Whole day syang nag papractice ng sayaw para sa upcoming dance show down sa school nila.

"Sisiguraduhin ipapanalo kotong competition nato at kahit papaano maging proud sa akin si mama " never pa kasing naranasan ni shann na maging proud sakanya ang kanyang mama.

Pipikit na sana si shann nang makarinig sya ng ingay sa kusina.

Dali dali itong pumunta sa kusina at nakita nyang nakahiga at natulog sa sahig ang kanyang mama.
" Ma! Bakit dyan ka natutulog?" Nag aalalang tanong ni shann

"Lasing ka pa "na pabugtong hininga na lang si shann dahil sa kalagayan ng kanyang ina ngayon .
Inaalayan naman nya ang kanyang ina at ipinahiga ito sa sofa.

"SANA HINDI KANA LANG PINANGANAK!! " Biglang sigaw ni coleen habang natutulog. Napatingin naman sakanya ang kanyang anak na habang hindi napigilang umiyak ang dalaga.
"Mag handa muna ako ng pagkain ma para makakain kana din " sabi ni shann at pinunasan nya na ang kanyang mga luha.

Nag reready na ng mga plato for dinner si shann at ginising ang kanyang ina par sabay silang kumain , at nagising na nga ang kanyang ina
"Huwag mokong hahawakan ,umuna kana " utos ni coleen sa kanyang anak at umuna na ngang kumain si shann kasi ayaw nyang magalit o saktan sya ng kanyang ina.

Tinignan nya ulit ang kanyang ina na natutulog "nasasaktan ako sa mga salitang binabato nyo sakin " bulong ni shann habang kumakain.

Habang kumakain si shann ,biglang lumapit si coleen sa hapag kainan at humarap sakanyang anak ,
Walang ka emo emosyon ang kanyang mukha habang tinitignan nya ang kanyang anak

"Kamukhang kamukha mo ang ama mo , nakaka iritang pagmumukha "

Biglang sabi ni coleen , nagulat si shann sa narinig nya pero hindi nya pinakita ang pagkagulat nya sa nanay nya , at ipinag patuloy nya padin syang kumakain.

"Ano ba nagawa ko?...
Bakit ganyan ang trato mo sakin?"
Bulong ni shann pero narinig ito ni coleen.

Biglang tinapon ni coleen ang mainit na sabaw sa kanyang anak
"AAAAAAAAAAAAH ANGGG SAKITT" hindi napigilang sigawan ni shann ang kanyang ina , napilipit sya sa sobrang sakit at halos buong katawan nya ang napaso.
Hindi napigilang umiyak ang dalaga ang dumiretso ito sakanyang kwarto at doon nya pinag patuloy ang pag iyak hanggang sa nakatulog ito.

END OF FLASHBACK....

TIME MACHINEWhere stories live. Discover now