Gecenin daha gündüzken çökmesi gibiydi
Geceden bile siyah, siyahtan bile karanlıktı
Hatta başlı başına geceydi, sabahı olmayan
Açmayan çiçek, yağmayan yağmurdu
O gün de öyle olmalıydı belki
Olmalıydı çünkü bundan başkası hayaldi
Sonra ansızın yeşeriverdi umut
Açmayan çiçek, yağmayan yağmur ve sükut
Karanlık aktı paçalarımdan
Denize, toprağa, göğe karıştı siyah
Anka gibi küllerinden doğdu bu ruh
Yıllardır beklediğim bir haber aldım bugün, gerçekliğini idrak edemiyorum '-'
~23.05.22
