(Zawgyi)
မေန႔ညကစကားမ်ားၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုရိေပၚႏွစ္ရက္ေလာက္ေ႐ွာင္ေနခဲ့မိတယ္။အရင္လိုမနက္တိုင္းသူ႔အိမ္ေ႐ွ႕သြားေစာင့္ၿပီးသူနဲ႔အတူေက်ာင္းမသြားျဖစ္ေတာ့။
စာလဲမပို႔ဖုန္းလဲမဆက္..လူလဲေပၚမလာေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔Uniမွာငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္းဖုန္းတၾကည့္ၾကည့္နဲ႔မႈိင္ေနရၿပီ။ေနာက္ဆံုးမေနႏိုင္ေတာ့ပဲရိေပၚကိုဖုန္းေခၚဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့ႏွိပ္ေတာ့မယ့္သူ႔ရဲ႕လက္ကိုမျမင္ရတဲ့လက္တစ္ဖက္ကျဖတ္ကနဲ႐ိုက္ခ်ပုတ္ထုတ္ပစ္လာတယ္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကသက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
"ေဖးထုန္...ငါ့ကိုမေႏွာင့္ယွက္နဲ႔"
ထပ္ၿပီးႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့ပိုၿပီးဆိုးသြား၏။ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ထဲကဖုန္းဟာတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုင္ေပါက္လိုက္သလိုခပ္လွမ္းလွမ္းကိုလႊင့္သြားတယ္။
"ေဖးထုန္!"
သူေဒါသတႀကီးေအာ္လိုက္ေတာ့ေဖးထုန္ကဖုန္းကိုျပန္ေကာက္လာရင္းအတန္းထဲကစားပြဲခံုေပၚကိုယ္တေစာင္းေလးတက္ထိုင္သည္။
"Sorryပါ...ေႏွာက္ယွက္ေနတာမဟုတ္ဘူး..မခ်စ္သြားေအာင္ကူေပးေနတာ..ေကာနားလည္လား...သူ႔ကိုခ်စ္လို႔လဲမရဘူး...ခ်စ္ျပလို႔လဲမရဘူးေနာ္..မဟုတ္ရင္ေကာကအ႐ႈံးပဲ"
"ငါတစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္တယ္"
ေဖးထုန္သက္ျပင္းကိုဟင္းကနဲခ်လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္တြင္ေ႐ွာင္းက်န္႔ေ႐ွ႕ကေနေပ်ာက္ကြယ္လို႔သြားတယ္။
ဟုတ္တယ္။ေဖးထုန္ေျပာတာမွန္တယ္။သူေတာင့္ခံႏိုင္မွရမွာေပါ့။ရင္ထဲကဆႏၵကိုဥေပကၡာျပဳၿပီးဦးေႏွာက္ရဲ႕အလိုက်အတိုင္းသူသည္းခံၿပီးေနမိေလရဲ႕။
ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ရိေပၚကမေနႏိုင္ေတာ့တဲ့ပံုပဲ။မနက္ေစာေစာမွာအရင္လိုသူ႔ကိုအိမ္ေ႐ွ႕ကေစာင့္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ေ႐ွာင္းက်န္႔ရင္ထဲမွာအရမ္းေပ်ာ္သြားမိေပမယ့္ခံစားခ်က္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ရျပန္တယ္။
"သြားမယ္ေလ"
"အင္း"
Yiboကေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုတစ္လမ္းလံုးဂ႐ုမစိုက္ေပ။အရင္လိုလက္သန္းေလးကိုေတာင္လာမခ်ိတ္ဘူး။မ်က္ႏွာႀကီးသုန္မႈန္ၿပီးငိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔သြားေနေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔စိမ္မခ်မ္းသာေတာ့။သို႔ေပမယ့္သူလဲၿငိမ္ေနမိတယ္။
YOU ARE READING
Fall In Love With Single Father🌻✨
Fanfictionေဘးအခန္းကလူပ်ိဳႀကီးကိုတအားေတြၾကဴးတဲ့ကေလးအေဖရယ္...ေဘးအခန္းလူပ်ိဳႀကီးကိုဇြတ္ေတြမာမားေတာ္ခ်င္လို႔သူ႔ပါပါးနဲ႔အတင္းေအာင္သြယ္တဲ့ေစာ္ေအာ္ရယ္...ဝမ္ရိေပၚကိုဆိုတစ္စက္မွၾကည့္မရေပမယ့္ေစာ္ေအာ္ကိုဆိုရင္ေတာ့ေမတၱာေတြတအားပိုတတ္တဲ့လူပ်ိဳႀကီးရယ္ရဲ႕အေျကာင္းေလးကို ႐ိုမန...
