(Zawgyi)
စိတ္ညစ္ပါတယ္ဆိုေစာ္ေအာ္ကတစ္မ်ိဳး။
ဘာျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး။
ေျပာမရဆိုမရနဲ႔ရိေပၚစိတ္မ႐ွည္ခ်င္ေတာ့။
ဒီအေဖအသည္းကြဲေနတာကိုနားမလည္ဘူးလား။
"ငါေျပာေနတယ္!!"
သူေလသံမာမာနဲ႔ေအာ္လိုက္ေတာ့ထမင္းစားစားပြဲကေစာ္ေအာ္ဟာတင္းမာေနတဲ့မ်က္ႏွာထားေလးနဲ႔သူ႔ေ႐ွ႕ကၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ထမင္းကိုအလိုမက်စြာၾကည့္လို႔ေနတယ္။
"မစားဘူး..ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားခ်င္တယ္..ဦးဦးေၾကာ္ေကြၽးတာပဲစားမယ္"
ဦးဦး..ဦးဦး..ဦးဦးနဲ႔။
ထိုနာမ္စားကိုရိေပၚနားထဲလံုးဝမထည့္ႏိုင္ေတာ့။
ခါးသီးလို႔လာတယ္။
"မင္းဘာလို႔ငါ့ကိုအခက္ေတြ႔ေအာင္လုပ္ေနရတာလဲဟမ္!!"
သူအရမ္းေဒါသထြက္သြားတာျမင္ေတာ့ေစာ္ေအာ္ေၾကာင္ၾကည့္ေနေရာ။ေဘးနားကထမင္းခူးတဲ့သစ္သားေယာင္းမကိုပါေကာက္ကိုင္ၿပီးလက္ကိုင္႐ိုးနဲ႔ပထမဆံုးအႀကိမ္႐ိုက္မိလိုက္ေတာ့ေစာ္ေအာ္ငိုပါေတာ့တယ္။
"ျဗဲ...အီးဟီး...အဟင့္...အီး!!"
"အဟင့္..အဟင့္..နာတယ္..ပါပါး..အူးဝါး...!!"
"မင္းကိုၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ..အလိုလိုက္လြန္းလို႔ေရာင့္တက္တာမလား.."
"ျဗဲ..ေစာ္ေအာ္..အဟင့္ဟင့္..နာတယ္လို႔...အြား"
ဆြဲလက္စဒီဇိုင္းစာရြက္ကိုေ႐ွာင္းက်န္႔လံုးေခ်ကာေဒါသပါပါနဲ႔လႊတ္ပစ္လိုက္မိတယ္။
ကေလးကို႐ိုက္ေနတာ။
လံုးဝမခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။
လူစိတ္မ႐ွိဘူးလား။
သူ႔အခန္းေ႐ွ႕ကိုအရိပ္ေတာင္မနင္းခ်င္ေပမယ့္မေနသာ။ေစာ္ေအာ္ရဲ႕စူးစူးဝါးဝါးငိုသံကေလးကသူ႔ရင္ကိုအစိမ္းလိုက္ထိုးခြဲေနသေယာင္။
အိမ္တံခါးေတာင္မေခါက္ပဲရိေပၚအိမ္ထဲလက္ရဲဇက္ရဲပဲေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ဝင္သြားလိုက္တယ္။ရိေပၚကသူေဒါသတႀကီးဝင္လာတာေတြ႔ေတာ့အံ့ျသတႀကီးၾကည့္ေနတယ္။လက္ထဲမွာကေယာင္းမႀကီးနဲ႔။
YOU ARE READING
Fall In Love With Single Father🌻✨
Fanfictionေဘးအခန္းကလူပ်ိဳႀကီးကိုတအားေတြၾကဴးတဲ့ကေလးအေဖရယ္...ေဘးအခန္းလူပ်ိဳႀကီးကိုဇြတ္ေတြမာမားေတာ္ခ်င္လို႔သူ႔ပါပါးနဲ႔အတင္းေအာင္သြယ္တဲ့ေစာ္ေအာ္ရယ္...ဝမ္ရိေပၚကိုဆိုတစ္စက္မွၾကည့္မရေပမယ့္ေစာ္ေအာ္ကိုဆိုရင္ေတာ့ေမတၱာေတြတအားပိုတတ္တဲ့လူပ်ိဳႀကီးရယ္ရဲ႕အေျကာင္းေလးကို ႐ိုမန...
