Yine yağmurlu günlerden birindeyim.Kendimi bildim bileli yağmuru sevmiştim.Sanki bu iğrenç dünyanın tüm pislikleri içime toplanmış,beni hasta etmiş.
Tek ilacım ya yağmur yada onun kolları.Evet onun kolları.Huzurlu hissettiğim yerlerden bir,beni iyilestirenlerden biri.
Keşke, keşke diyorum yağmur beni onun huzurlu kollarına götürsün.Çünkü artık yağmurda bana ilaç olmadığını fark ediyorum.Ondan ayrı kaldığım her gün yağmur damlaları fazla geliyor.
Artık gırtlağıma dayandı yağmur suyu, bana tek bakışı yada dokunuşu hayatını kurtaracak.Kahretsin!Ne kadar zavallıyım!Kendi içimi bile temizleyemeyecek kadar zavallıyım.Tüm yüklerimi acımadan başkasının sırtına atacak kadar bencilim.
Hayatın bana yaptıklarına rağmen boyun eğdim, beni kurtarmak için elini uzattığın da yüzümü çevirdim.Ama hiç bir şey yapamadım.Ve pişmanlık için çok geç.Artık kendi yüklerimi üzerinden almak için,elimi tutmak için çok geç.Çünkü onu bulmak için umudumu kaybetmeye başladım.
Ben bir o kadar daha bencillim ki kendi vicdanım yüzünden de onu geri istiyorum.Ben tam anlamıyla bir zavallıyım...
Her şey için çok geç ama dönmesi için en doğru zamandı.Çünkü ben boğulmak üzereydim,son bencilliğim onun beni kurtarmasını istemek olsun.Sonrasında hayatımdan sırtlandiği yükleri onun sırtından indirmek beni kurtardıktan sonraki hayat gayem olucak.Belki hepsini alamayacağım ama onun yükler altında daha fazla ezilmesine izin vermeyeceğim.Sedece geri dönmesi gerek.
İlk bölüm böyleydi.Burda göreceğiniz hikayeler benim aklımda beliren karakterlerin,bazı durumlardaki hisleri.Olayın ne olduğu,karakterin nasıl göründüğü siz canlandıracaksınız.Bu sadece duyguları.Umarım beğenmişsinizdir:)
-Eistra 🦊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Birisi ve hisleri
General FictionBazen aklımda bazı karakterlerim var.Onların yaşadıkları duyguları kağıda dökmeyi seviyorum.Umarım onları anlayabilir,kendinizden ufak bir parça bulabilirsiniz:)
