𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 4

1K 27 0
                                    

ANNE (POV)

"ANNE!! ANNE! anak ano bang nangyayari sayo? Open the door anak.."pilit kong baliwalain ang sigaw ni mommy sa labas ng kwarto ko kinuha kupa ang isang susi ng kwarto ko para hindi nila mabuksan.

Iyak ako ng iyak alam king naririnig ako nila mommy dahil sa iyak ko.

Nasasaktan ako sa mga ginawa ko kay geo gusto ko siyang puntahan at mag sorry sakaniya gusto kong bawiin ang sinabi ko sakaniya kanina.

"Anne please anak kami nahihirapan sayo ano bang iniiyak mo d'yan?"si mommy nagmamakaawa na ito sakin na pagbuksan ko.

"Mommy, Please umalis ka muna bukas nalang tayo mag usap."pilit kong pinapalakas ang piyok na piyok kong boses.

"Okay, basta sabihin mo sakin ang totoo okay."napabuntong-hininga ako at nag kumot nalang tumutulo parin ang luhang nasa mga mata ko.

Nalala ko nanaman ang masasayang araw na kasama ko si geo.

Nasasaktan nanaman ako nasasaktan ang puso ko, parang may kulang at alam kong si geo ang kulang non.

NG MAGISING AKO kinabukasan ay naligo ka agad ako kahit hinang hina na ang katawan ko sa pag kilos walang ganang kumain at walang ganang lumabas ng kwarto.

"Anak, kumain kana Please hindi ka kumain kagabi."sabi ni mommy sa labas ng kwarto ko.

"Oo mom, palabas na."pilit kong kinakalimutan ang problima ko.

Narinig ko ang buntong-hininga ni mommy sa labas inayos ko ang sarili at pinihit ang pinto pabukas.

"Oh my god anak, anong nagyari dyan sa mata mo? Bat namumula?"

"Ma wala to, napuwing lang ako."pagsabi ko.

"Oh, akala ko kong ano na. Nga pala kayalangan mo ng mag ayus ng mga gamit mo aalis na tayo bukas."sabi niya sakin.

Tumango lang ako sakaniya.

Ilang minuto ang nakalipas ay may biglang nag doorbell binuksan ito ni mommy.

"Sino sila?"narinig kong tanong ni mommy.

"Hi."biglang nanindig ang balahibo ko dahil sa boses nayun."Nandito po ba si Anne?"tanong ni geo si geo nga tumingin ito sa akin."Anne..."usal niya.

"Anak, hinahanap ka ng napaka gwapong lalaking ito. Sino to? Kaibigan mo?"agad akong pumunta palapit kila mommy.

"Oo, mommy kaibigan ko po siya, geo halikana.."agad kong hinawakan si geo papunta sa garden ng bahay namin.

"Babe."biglang bumigat ang dibdib ko dahil sa pag-iyak niya."Please, alam kong hindi totoo yung sinasabi mo, babe naman eh.."napahikbi nalang ako at tumingin sa kawalan ayaw kong makita siyang umiiyak.

"G-geo, pakawalan muna ako..."mahina kong sabi.

"May kulang ba sakin? Kulang paba yung pagmamahal ko? Kulang paba yun? Sabihin mo sakin anne, mababaliw na ako kakaisip kong anong tama, na baka nag bibiro kalang anne naman eh, subrang saya pa natin nong nakaraang araw tapos, ganito? Anne, sabihin—"

"Ikakasal na ako geo."natigilan ito sa sinabi ko.

"Ano?"

"Ikakasal na ako....."nag isip pa ako ng ipalusot sakaniya."matagal na geo, matagal na ikakasal na ako,. Planado nato noon pa geo—"

"Eh bakit mo lang sinabi sakin? Pinag mukha mo naman akong tanga."nagulat ako sa sinabi niya pero agad ko yung itinago.

"Sorry, hindi ko kasi alam ang sasabihin ko noon kaya itinago kuna muna, pero hindi mawala ang konsensya ko..."

"Anne, wala na sakin yun basta bumalik kalang sakin, wag mo siyang pakasalan ako piliin mo anne."pagmamakaawa niya sakin.

"Geo, tumigil kana, may mga babaeng deserving sa pagmamahal mo marami pang babae d'yan nagkakagusto sayo."sabi ko.

"Eh ikaw ang gusto ko, ikaw yung gusto kong makasama habang buhay at ikaw lang Ang gusto kong mahalin."napaluha nalang ako at itinulak siya.

"Umalis kana geo, aalis na ako bukas pupunta na ako sa fiance ko."sabi ko.

Umiyak pa ito hanggang sa tumigil narin tumayo siya sa pagkakaluhod at malamig na tumingin sakin."Alam mong mahal na mahal kita anne, pero dahil sa gusto mong ilayo ako sayo, sige.....sige papayag ako.... let's pretend that didn't know each other...mas mabuti nayun,.."nasaktan ako sa sinabi niya gusto ko siyang pigilan sa pag-alis niya pero dapat kong gawin yun.

Ng makita kong naka alis na siya ay doon na bumuhos ang luhang pilit kong pinipigilan kanina pa.

Iyak ako ng iyak hanggang sa dumating si mommy."Anak, anong nagyari?"Takang sabi ni mommy.

"Wala mom,"sabi ko tumayo ako at tumakbo papunta sa loob ng bahay agad akong nag tungo sa kwarto at humiga sa kama.

Subrang sakit ito nanaman bumabalik nanaman okay na eh, nasaktan ako ng husto sa sinabi niyang mag panggap nalang kaming hindi magkakilala.

Ang sakit sa part ko yun, subrang sakit na parang dinudurog na ang puso ko sinasaksak.

"Anak, pwede mong ikwento sakin ang problima mo, sino ang lalaking yun sa buhay mo?"

"Kaibigan ko lang siya ma, malapit na kaibigan."sabi ko.

"I know, kong ako nasa poder mo ngayon iiyak talaga ako dahil sa mawawala na ang kaibigan ko sakin, pero pwede naman kayo mag tawagan pag nandoon kana sa US."mabilis akong umiling.

"No need ma, kayalangan kunang magpahinga mamaya magliligpit na ako."sabi ko tumango nalang si mommy at umalis sa kwarto ko.

"Dadalhan kita ng pagkain mamaya."sabi niya tumango lang ako at pumikit.

Gusto kong magpahinga. Hindi naman ako katulad ng ibang babae pag iniwan ng lalaki ay magpapakamatay na, iba ako sakanila. Kasi ako yung nang iwan kaya ako ang mag tiis.

Napabuntong-hininga ako bago ako pumikit.

NG MAGISING AKO 2am na ng umaga 9am ang flight namin papuntang US bukas kaya may oras pa akong magayos ng mga gamit.

Ang sabi ni mommy ay walang matitirang gamit dito sa bahay dahil sa may bumili na ng bahay namin.

Kaya ngayon ay nakita kong marami rami naring mga taong nagliligpit mga gamit namin sa baba.

Hindi naman namin dadalhin lahat dahil sa ang sabi ni mommy ay ibibigay niya ito sa mga taong nagngangalang ng kakulangan sa gamit.

Kumuha nalang ako ng iilang gamit ko. Inilagay ko ito sa malita pagkatapos ay niligpit ang ibang damit na ipapamigay mamaya sa mga taong nangangailangan.

THANK YOU FOR READING

You're My Bride (COMPLETED)Where stories live. Discover now