December 26 2016

725 20 5
                                    

"love what do you think about this?" I asked my lover😏

"Ooh, thats nice!! Parang familiar tho" sabi ni love.

"Its us" i said while looking at my painting

"Hm weh?" Lumapit pa siya sa akin.

"December 26 2016 at the gala park?" She said, she did remember pala eh.

"Yes, I can't think anything to paint, and i just let my hand do the work. Buti naalala mo pa no love?" I said.

Tumayo ako at tinanggal ang parang apron.

"Yes of course, it's so memorable kaya. Wait love" lumapit siya sa'kin.

"You have something here" naramdaman ko ang finger tips niyang dumapo sa noo pababa ilong, ngumiti siya, lumapit at hinalikan ako.

Natawa naman ako.

"Meron ba?" Inukatan naman ako ng mata nito.

"Meron nga" okay.

-------

And here I am staring at the fire I set.

I set the things on we shared, the things that I would think of her when I see it. The things that we represent.

Lumayo ako dahil naka ramdam ako ng init. Its in the pit.

We failed, we both did.

We broke up and it hurts.

Nag break kami dahil nawalan ng time.

I understand na she was in the rallies, but atleast she could do is to update me pag mag memessage ako.

Hindi na kami nag kikitaan, hindi nag kakahawakan, at hindi na nakakapag usap since december.

I still chat her kasi ang alam ko kami pa.

Not until last week.

Last week, nag sawa ako.

I loved her so much that i still love her.

Sobra ko siyang minahal kasi akala ko siya na, hindi pala.

Nawalan kami ng oras sa isa'tisa, we already have a closure kanina lang na napunta lang sa iyakan at sigawan pero after ako nalang din ang nag sorry.

I'm tired really.

I did everything I could para mag work tayo Aika pero bakit ako lang ata.

I wipe the tears that are falling on my cheeks.

Break up was never easy, she's my first love, first at everything.

I know she's hurting too kasi kakalabas lang ng result ng presidential election same with Senate.

We're both tired.
At ayaw ko na

I can't think of anything that will help me, i couldn't think of my future without her.

This is so annoying.

Lumuhod ako sa grass, umiyak at sumigaw.

Mag isa ko lang din naman dito.

Hindi ko ata kaya ng wala siya, bakit ba kasi ako nakipag break puta.

Siguro dahil nasaktan ako? Siguro dahil naramdaman kong hindi niya na ako mahal which is true.

Hindi na pala pero hindi man lang nag sabi, ang daya mo Aika.

--------

"Here" Binigay ko sa kaniya ang mga damit niyang asa box. After kong umiyak kagabi,.iniyakan ko pa mga damit niya.

Niyakap at nag tago ng isa.

"Y/n?" She said..

"Ano yon?" Sabi ko. Asa pinto kami, nag aabutan ng gamit.

"C-can I have the painting? December 26 2016 gala park" ouch. She remembered the memories but not me.

"Oh.. uhm sorry nawawala na kasi" lie, sinunog ko kagabi.

"Ah okay sige." Sabi niya lumikod na siya at nag simulang mag lakad sa kotse niya.

Watching her walk away. Ang sakit, bakit parang mas dumoble ang sait, parang iniwan ako ng dalawang beses.

Lumikod ako para hindi na pa masilayan ang pag alis niya.

"Bye" she said. Humarap ulit ako, naka shades ako kahit cloudy.

"B-bye Aika" Tears fall.

"Congratulations to Jillian" ngumiti ako at lumikod ulit.

"Thank you...and I'm sorry" nag liyab na ang tunog ng kotse at pabagal ng pabagal itong nawawala sa tainga ko.

Ang sakit pala sobra.

Pumasok ako sa bahay at binasag ang mga vases, plates and glass.

I'm angry at myself.

Dapat pala ipinaglaban ko.

Dapat nag hintay ako.






Aika Robredo OneshotsWhere stories live. Discover now