"B-ben, bilmi-" titreyen ve birbirine kenetli ellerini çözüp yavasca loş ışığın yansıdığı masada duran pet bardağa uzandı. Sağ eliyle bardağı tuttu, bardak eline aldığı andan itibaren elleri gibi titremeye başladı. Içinde bulunan su bir kaç damla halinde masaya döküldü.
Ellerinin titremesi durmuyordu.
Bardağı tekrar masaya bıraktı.
"Yemin ederim böyle olacağını bilmiyordum, bilmiyorduk" dedi karşısında duran polis memuruna bakarak hala olayın şokundaydı.
Gözleri ağlamaktan şişmiş, bir o kadar da korkudan kocaman açılmıştı.
Polis memuru oldukça detayli bir şekilde dinlemişti onu,
"Peki," dedi ciddi bir ifadeyle memur,
"Arkadaşını en kısa zamanda bulacağız"
Sonra ayağa kalkarak sorgu odasının kapısını açıp dışarı çıktı.
Dışarı da, kayıp olan kızın ailesi vardı.
Annesi, ellerini kalbinin üzerine koymuş. Gelebilecek herhangi bir haberi bekliyordu. Gözleri kızarmış, korkunun her hali yüzüne yansımıştı. Babası ciddiydi ama üzgün olduğu her halinden belliydi.
Memur, kapıdan çıktığı anda annesi direkt olarak memurun yanına geldi.
"Kızım?" Dedi dudakları bükülerek her an ağlamaya başlayabilirdi.
"Gerekirse, Hatay'ı didik didik arayacağız. Ve Defne'yi bulacağız. Bana güvenin."
Annesi umutlu bir şekilde kafasını salladı.
Umut, ondan başka bir şeye sahip değildirler...
1 yıl önce...
"Peki," dedim bir elim ile telefonu tutup diğer elimin parmagi ile telefonda film sitesini gezinirken
"Siccin 6" dönüp Aleynanın yüzüne baktım.
"Uygun mudur?"
Kafasını yavaşça sallayıp gözlerini kapatıp açtı.
Üzerimize aldığımız battaniyeyi biraz yukarı çekerek karnının kapanmasını sağladı.
Yorgun bakışları ile yüzüme bakıyordu.
"Bugün öyle bir yoruldum ki, o pis tuvaletlerin kokusunu anca korku filmi izleyerek atabilirim"
Gözlerimi devirip telefonda filmi başlatma tuşuna bastım, sonra yansıtarak karşımızda duran televizyonda açılmasını sağladım.
"Köle arıyor onlar çalışan değil ki, komi diye girdiğin işte tuvalet temizlemek nedir yani?"
Aleyna uzanıp koltuğun önünde ki sehpadan kola dolu bardağını eline aldı.
"Sorma,-"
"Tamam şh"
Film yüksek gürültülü bir şekilde başladı.
Yüzümüze televizyonun ışığı vururken, pür dikkat ekrana bakıyorduk.
Bir anda kapı zili çalmasıyla irkildik.
Anında telefona uzanıp filmi durdurdum.
Gözüm telefonun saatine gitti.
00.40
"Bu saatte?" Dedim hafif korkarak
Aleyna oturduğu yerden kalkıp bana döndü.
"Beraber gidiyoruz, yoksa tek gidemem"
