Trigger warning:
This chapter may contains graphics depictions of sexuality and nudity.================
"Baka naman mabasag yang mga pinggan sa ginagawa mo."
Walang ganang napalingon ako kay tanda na nasa gilid kona ngayon at taas kilay pinapanood ako sa pag huhugas ng plato.
"Kung may problema ka, wag mong idamay yung walang kamalay malay na plato ah?" naiiling na sabi pa niya.
Mahinang napasinghal nalang ako at tahimik lang na ipinagpatuloy ang aking ginagawa.
Kahit ako ay nagtataka bakit ako nagkakaganito simula ng makauwi ako, nakakawalang ganang kumilos, magsalita. Parang namatayan ang itsura ko ngayon.
"Ano bang problema mo?" rinig ko pang tanong ni tanda na abala sa pag titimpla ng gatas.
"Wala naman po." walang gana paring sagot ko.
Narinig ko ang malalim na bugtong hininga nito kaya pilit na nginitian ko nalang ito upang wag na siyang mag alala pa sa akin.
"Ako na diyan at baka tuluyan kanang makabasag diyan, ihatid mo nalang itong gatas sa kwarto nila Vanessa."
Wala na akong nagawa kundi walang ganang tumango nalang sa kaniya at kinuha ang gatas na ginawa niya bago walang ganang nagtungo sa kwarto nila.
Nakailang bugtong hininga pa ang nagawa ko bago ko mapagpasyahang kumatok, agad na hinanda ko ang aking ngiti ng makita kong dahan dahan nang bumukas ang pinto ngunit agad na nawala ang aking ngiti ng masilayan kong muli ang mukha ni Sir Chris.
"Yes, Lincoln?" malawak pa itong ngumiti sa akin.
Hindi ko alam kung totoo ba yung ngiti niya dahil parang katulad ko hindi rin siya masaya na makita ako.
Bumugtong hininga naman ako at lihim na napakuyom ang kamao bago siya ngitiang muli.
"Pinapadala po ni lola, gatas daw po ni Vanessa." sagot ko dito.
"Oh, okay salamat."
Agad naman na kinuha niya sa akin ang gatas kahit hindi ko pa ito inaabot sa kaniya, lihim nalang akong napairap ng animong nagmamadali pa nitong isasarado ang pinto ngunit nagawa ko paring masilip ang loob nito.
Nakita kong masayang naghaharutan sila Miss Veronica at Vanessa, mapait nalang akong napangiti hanggang sa tuluyan ng sumara ang pinto.
"Naibigay mo na ba?" tanong agad ni lola ng makabalik ako sa kitchen.
Tinanguan ko lang ito bago animong pagod na naupo at nagpalumbabang tumulala. Naramdaman kong tinabihan ako nito tanda habang dala dala niya ang plato na kaniyang pinupunasan.
"Problema sa school o sa love life?"
Agad na umiling ako dito ng marinig ko ang tanong niya. Mahina pa akong natawa na siyang pinagtaka niya.
"Wala pong problema sa school la, matalino at masipag kaya itong ang apo niyo." nagmamayabang na pahayag ko.
Natawa naman ito at napailing nalang bago ako batukan, anak ng--
"Love life? No, time for that." naiiling nalang na dagdag ko pa.
Nilingon ko naman si tanda ng hindi ko marinig na sumagot ito, mahina nalang akong natawa ng makita kong nakangiti lang ito habang nakatingin sa plato na pinupunasan niya.
"Ako nalang po may tutuloy niyan, promise walang mababasag diyan!" itinaas ko pa ng kanang kamay ko na animong nanunumpa.
Natatawa namang napailing ito bago tumango sa akin. Hinalikan pa ako nito sa noo bago magpaalam.

BINABASA MO ANG
Can't Help Falling
Romance2 Lincoln Eunice Astoveza lived a quiet life-books, classes, silence. She kept to herself, never stepping out of line, never drawing attention. Everything was calm... until one of their professors unexpectedly passed away, and someone new took the s...