ភាគទី:10 «ថេយ៍និងស្ដាប់ប៉ា»

4.9K 409 16
                                    

ក្រោយត្រូវថេយ៉ុងធ្វើទុកបុកម្នេញម៉ល្មមឈឺក្បាលរួច ជុងហ្គុកក៏ធ្វើដំណើរត្រឡប់មកភូមិគ្រឹះវិញដោយមានលោកកូននៅអង្គុយលើភ្លៅថើបថ្ពាល់នាយមិនឈប់សោះ មិនដឹងជាថើបអ្វីម្ល៉េះទេ រហូតធ្វើឲប្យុងជីអត់និងលួចច្រណែនចៅហ្វាយខ្លួនមិនបាន នេះបើប្រាប់ថាប៉ាកូននិងគ្នា ក៏នាយមិនជឿដែរព្រោះតែសម្មភាពទាំងនេះវាហួសពីពាក្យថាប៉ានិងកូនទៅហើយ។

«សឺ្ហតៗៗ ជុប៎~ »

«ថេយ៍ហា៎ សឹកថ្ពាល់ប៉ាអស់ហើយថើបអីក៏ថើបយ៉ាងហ្នឹងកូន~»ជុងហ្គុក និយាយសឹងមិនទាន់នៅពេលត្រូវកូនក្រសោបមុខថើបថ្ពាល់សងខាងគ្មានចន្លោះនៅមកឆ្លៀតថើបមាត់ ឲនាយភាំងបានទៀត។

«កូនឈប់ហើយហិហិ»ថេយ៉ុង សើចកក្អឹកមុននិងផ្អែកក្បាលមកកើយនៅដើមទ្រូងហាប់ណែនរបស់លោកប៉ាទាំងញញឹមញញែមហាក់ពេញចិត្តនិងការថើបនេះខ្លាំងណាស់។

«ផាច់!!ហេតុអីថើបមាត់ប៉ា!!? »ជុងហ្គុក លើកដៃមកវាយកូនមួយដៃឮសូរផាច់ទាំងខាំមាត់គ្រឺតខ្នាញ់បាននាយមិនមាត់បណ្ដែតបណ្ដោយច្រើនគេរឹតតែបានដៃតែម្ដងហើយ។

«ប៉ា~ថេយ៍ឈឺ~»អាល្អិតងើបមុខមកបួញមាត់ស្រួចៗដាក់លោកប៉ានិងអង្អែលគូទខ្លួនឯងតិចៗមួយដៃមិញនេះឈឺខ្លាំងណាស់សម្រាប់គេ។

«ឈឺនិងហើយនិងចាំថាលើកក្រោយហាមថើបប៉ាទៀត! »ជុងហ្គុក ថាចប់ក៏លើកគេឲចុះពីលើភ្លៅក្រោយនឹកឃើញដល់សារដែលយ៉ុនហ្គីផ្ញើរមក ដែលនៅក្នុងនោះមានរូបថេយ៉ុងដើរអោបដៃជុងហ្គុកនិងភ្ជាប់ជាមួយ captainថា*តើពួកគេស្និតស្នាលនិងគ្នាយ៉ាងនេះឬ? *តើនេះរដ្ឋមន្ត្រីមិនមែនចង់សីុកូនចិញ្ចឹមរបស់ខ្លួនឯងទេឬ?? ដែលសារបង្ហោះទាំងនេះគឺគ្មានប្រភពមកពីកន្លែងមួយណាច្បាស់លាស់នោះទេដែលវាមិនអាចធ្វើឲជុងហ្គុករកមុខអ្នកផុសរូបនេះមិនបាន។តែយ៉ាងណាវាក៏ត្រូវពួកគេពិតជាស្និតស្នាលនិងគ្នាខ្លាំងពិតមែន ខ្លាំងរហូតដល់មានអារម្មណ៍ថាខ្លាច...បាត់បង់។

«អ្ហឹក~ហេតុអីថេយ៍ថើបប៉ាមិនបាន!? ប៉ាស្អប់ខ្ពើមថេយ៍ហេស៎?»ថេយ៉ុង រលីងរលោងទឹកភ្នែកហាក់អន់ចិត្តលោកប៉ាជាខ្លាំង។

កម្មសិទ្ធិលោកប៉ាDonde viven las historias. Descúbrelo ahora