[Kalabalık olan tüm caddelerden
geçtim fakat ruhum aradığı hazzı bulamadı.
Tüm caddeler yalnızlığıma ağladı
etraf bu denli kalabalıkken ve ben,
ruhumu rüyamdaki o adama sattım.]
Umarım ben tekrardan buraya gelip. kurgumu yazana kadar 3.bölümü unutmamışsınızdır, çünkü ben unutmuş olabilirim :') Bu yüzden hemen o bölümü okuyup geldim.
Güzel okumalar dilerim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Hatırladım her bir zerreni; eşsizlikle sarmalanmış o sesini, tüm hikayeyi barındıran gözlerini, ve müziğin bile karşısında diz çöktürecek ogülüşünü.•
🖇
Uzaklaştığım evrenden ayrılmamla sızlayan başım ve afallayan bedenim ile sadece boş boş duvara baktım. Kendime gelmem bir nevi dakikaları bulurken göz bebeklerimi sağa kaydırmamla bana meraklı gözlerle bakan iki adamla karşılaştım.
"Namjoon sakin ol, evren değiştirmek kolay değil sonuçta. Bu şekilde bizi tanımıyormuş gibi bize bakması çok normal."
"Sanki bizi unutmuş gibi şu an ki hali, bu mu normal?"
"Kendi evreninden başka evrene gidersen, üstüne o evrenden tekrardan kendi evrenine gelirsen bir afallama yaşamak çok normal. Endişelenme, birazdan kendine gelecektir."
Sızlayan başımla kulaklarımın duydukları sesleri ayırt etmekte oldukça zorlanıyordum. Kulaklarımın pasını silen her kelimeyi algılayamadan diğer kulağımdan kaçıp gitmek istercesine çıkarken gözlerimi sımsıkı yumdum.
Ah, bunlar Namjoon Hyung ve Suga Hyung'tu.
"Bak, kendine geldi."
Suga, elinin tersiyle alnıma dokunup anlamadığım mırıltılar eşliğinde masasına geri döndü. Namjoon ise elinde tuttuğu havluyla alnımdan başlayıp boynuma kadar akan terleri siliyordu.
Kuruyan dudaklarımla ağzımda oluşan kurulukla yüzümü buruşturduğum an Namjoon anlamış olacak ki ayağa kalkmam da bana destek olup elime su bardağını da tutuşturdu.
"Yanına mi gittin, yoksa rüyasına mı girdin?"
Kuruyan ağzımı su ile ıslattıktan sonra bardağı kenara koydum. Kendimi toparlamak adına duruşumu dikleştirdim ve omzumu silktim.
"Yanına gittim."
Suga yüzünde bir mimik bile oynatmadan hızlı bir edayla parmakları bilgisiyar klavyesinde dans etmeye başladı. Ne yazdığını göremiyordum, bilgisiyar ekranının parlaklığı yüzünden ekran uzaktan siyah görünüyordu.
