[Kalabalık olan tüm caddelerden
geçtim fakat ruhum aradığı hazzı bulamadı.
Tüm caddeler yalnızlığıma ağladı
etraf bu denli kalabalıkken ve ben,
ruhumu rüyamdaki o adama sattım.]
Yorumlarınız beni çok mutlu ediyor. Gerçektenyazdıklarınızın hepsini okumaya çalışıyorum wattpade girdikçe ve hepsini her okuyuşumda kocaman gülümsüyorum, çokçok minnettarım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Dinlenilen şarkıların kalbimde kırık noktası var, en hassas yerinden kırılan bu şarkıların kalbimde sen diye ölümü var, ödeyecekçok bedel var.•
🖇
Kainatta yer ve gök arasında oluşan ince zamanda tek bir hatıra düşlemeye izin vermeyen o soğuk bakışları işledi kalbime. Yüreğim insanlığın bittiği o yerde alev almaya, nefeslerimi tüketmeme sebep oldu.
Sevgimin en nicesini ona verdiğim adam sanki ben bir hiçmişim gibi silahıyla öylece duruyordu karşımda. Aklımı bulandıran her düşünce o tetiği çekmesi için bir sebep gibiydi, beni burada- kendisinin ölmek üzere olduğu yerde- tek bir kurşunla yere serebilirdi.
İçten içe duygusallaştığım bu vakitte gözlerim karanlıkta bir türlü peşimi bırakmayan adamı aradım lakin ona dair hiçbir şey göremedim. Zaman başladıysa burada olması gereken her kimse burada değildi, sadece Taehyung ve ben vardık.
Lakin suskunluk benden çok ona vurmuş gibiydi. Elinde tuttuğu silahla öylece bekliyordu, sanki birinden emir verilmesini beklermişcesine. Ve bu ihtimali düşündüğüm de Taehyung'un benim için feda ettikleri düştü aklıma, o zaman bir sonuca varabildim.
Zaman hala başlamamıştı ancak benim gibi günlerce peşimde koşan o adam da zamanın esiri değildi. İkimizde rahat bir şekilde duran zamanın ekseninde yürüyen iki kişiden biriydik. Beni buraya getirmek için Taehyung'u kullanmıştı, onu bir oyuncak bebek gibi düşmekte olduğu balkondan alıp ayakta dik durmasını sağlamış ardından eline kendi silahlarından birini vermiş çünkü karşımdaki adamın gözleri açık ama hiçbir şeyi görmüyordu.
Temkinli adımlarla Taehyung'un yanına yaklaşmaya başladım. Tahmin ettiğim gibi kendisi hiç hareket dahi etmiyordu, bu bir sorun değildi benim açımdan. Asıl sorun olabilecek düzenbazlığı yapan adamın aslında Taehyung'un arkasında olduğuydu.
Hızlı bir şekilde Taehyung'un eline verilen silahı almamla yere eğilmem aynı anda gerçekleşti. Yerde sürünerek zamanla birlikte donmuş Taehyung'un etrafında dönerek arkasına doğru baktığım sırada benden önce davranan o adam oldu.
